δώρο γενεθλίων

Μια βραδιά, στο πλάι μου απόθεσες
τον Έρωτα λαβωμένο στο στήθος.
Τον ίδιο τον Έρωτα.
Μ΄ ακούς;
Τον Έρωτα που δεν είχε αφήσει κανέναν αλώβητο.
Στις ηλιαχτίδες που περνούσαν απ΄ το δικό του ουρανό, φως να πάρουν,
στους ασθενείς ανέμους που ξέπνοες ανασαιμιές φυσούσαν
κι αναζητούσαν φιλί ζωής από τα χείλη του,
στις τρελαμένες φλόγες, που έψαχναν επίμονα
λεία να κάψουν, να καούν...
τα βέλη του έριχνε με ευστοχία τέτοια,
που ακόμα κι οι αθάνατοι θα ζήλευαν..








Μ΄ ακούς;
Τον ίδιο τον Έρωτα μου έφερες...
Για μια νύχτα μόνο..
Ζαλίστηκα από το άρωμά του.
Μέθυσα από πόθο για την αγκαλιά του.
Μα τη πληγή φοβήθηκα.
Το τραύμα το βαθύ..
Πως να γιατρεύεται ο Έρωτας;


Σε κάλεσα ξανά απάντηση να πάρω
"Μόνο αν την καρδιά σου ξεριζώσεις
και την αφήσεις στη πληγή"... ψιθύρισες
Ένα φιλί στερνό του έδωσα κι έγειρα...
Μια στιγμή μόνο και..
O Έρωτας λεύτερος και δυνατός πέταξε στο γνώριμο γαλάζιο...


Για μια νύχτα μόνο..
Έζησα..


Άγγελος ντύθηκα ξανά..
Μην απορείς που είμαι στα κόκκινα βαμμένη..
Δίχως την ...καρδιά μου επέστρεψα κοντά σου..


Και είχε πιάσει μια βροχή...


αφιερωμένο στη Βούλα..
ένα δώρο γενεθλίων που όφειλα..ELENH