Νιώθω κουρασμένη ...
νιώθω την ψυχή μου να έχει ρίξει άγκυρα και να μην μπορεί να ταξιδέψει πουθενά
Σου μιλάω μέσα στο σκοτάδι κι ας μην με ακούς.. αποκρίνεσαι σαν να με ακούς ...
Παίζουμε με τις λέξεις ...
παίζουμε με τις έννοιες ...
Παίζω παιχνίδια ... παιχνίδια μυαλού και της ψυχής ...
παιχνίδια που μοιάζουν αθώα, μα δεν είναι ...
Δεν είναι ροζ ... δεν είναι μπλε ... είναι απλά... καθαρά!!!
Μέτρηση ποσοτική ... μέτρηση ποιοτική ... μέτρηση απώλειας!
Και ο Συμβιβασμός!!
Αυτή η λέξη μου έφερνε πάντα πόνο,
μία λέξη που αποφασίζει για δύο, χωρίς να τους ρωτήσει.
Καρδιά μου.. . κυνηγώ ακόμη τη σκιά που στερήθηκα!
Εσενα...
Επρεπε ομως να φύγω.
Εκεί που ζούσα, δε χωρούσα...
Κυρά της Νύχτας εγινα για σένα..
ζωγράφισα έρωτες,ζωγράφισα αγάπες,
πήρα ότι δεν αιχμαλωτίζεται: βλέμματα, αγγίγματα, φιλιά...
μα η καρδιά μου.... στην ομορφιά της γύμνιας πάντα ντυμένη
Βαθιά..βαριά ανάσα.
Τα πέλαγα μου κάνουν ανήσυχα ταξίδια απόψε.
Και ας λένε ο χρόνος μοιάζει με γιατρό.
πως ξεχνάει το σώμα το χάδι.
πως ξεχνούν τα χείλη το φιλί....
εσύ όμως όποια πληγή μου γιάτρεψες,
το σημάδι της έκανες φάρο να σου δείχνει το στόχο. ..
....Κι όλα τελείωσαν
Χωρίς εξηγήσεις. Χωρίς απαντήσεις. Χωρίς γιατί.
Χωρίς καν χρώμα!!
Δεν ήμουν πια το μπλε...
Δεν ήμουν πια το κόκκινο..
Είχα μείνει ένα κουρέλι..χωρίς καμία αξία.
Δεν ήμουν πια πολύτιμη.
Για κανέναν.
Δεν υπάρχουν άγγελοι σου έλεγα, όμως δεν το πίστευα.
Αγκάλιασε με λοιπόν , θέλω να δω αν ακόμα με θες...
Νιώθω τόσο μικρή και τόσο λίγη.
Ετσι αθόρυβα κύλησα, στη λήθη...
θα θελα να μπορω να ξεχναω και οχι να ξεχνιεμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα εχω τα βλεμματα και οχι να τα αιχμαλωτιζω...
θα θελα να μην ειμαι κυρα της ληθης...
θα θελα ολα να ειναι αλλιως...
θα θελα εσενα...
νεραιδενια φιλακια κυρα μου!
Ονειρεύτηκα πως μ' αγάπησες μα ήταν όνειρο
ΑπάντησηΔιαγραφήκι οι φωτιές με κάψανε καθως περιμενα..
Κι όλη αυτή η μοναξιά;
Ίσως μεγάλωσα πια..
Κυρα της Ληθης έγινα...για σένα!
Μόνο για να σε πιστεύω ..
να σ’ αγαπώ..
να καρτερώ..
το φιλί σου!
Άλλο ένα βράδυ εδώ...Νεράιδα μου!!