Έβαλα δυο τσιγάρα στα χείλη μου, τα άναψα και σου έδωσα το ένα.
Το πήρες και σηκώθηκες να φύγεις.
Μα που να πας;
Ναι, εσύ...Έλα παλι κοντά μου..
Βλεπεις; Ειμαι Εγώ...
Εγώ που σου αποκαλύπτομαι και απολογούμαι.
Ότι σιχαίνομαι.
Μοιρασμένη στο δικό μου τώρα και κάποτε,
Μοιρασμένη στο δικό σου πριν και μετά
Μοιρασμένη στο δικό σου πριν και μετά
Μοιρασμένη σε αυτά που αισθάνεσαι,
Μοιρασμένη σε αυτά που νιώθω .
Μοιρασμένη σε αυτά που νιώθω .
Μοιρασμένη σ αυτά που ζητάς..
Και συ με όπλο τα όμορφα λόγια .
Εκεί....λες !
Και μου να ζητάς να γίνω φωτιά.... και γίνομαι ηφαίστειο.
Άγγιξε με λοιπόν να νιώσω πως είναι να με καις.
Αγγιξε με ! Μη φοβάσαι την επαφή, άγγιξε με τώρα που είμαι εδώ!
Για να μάθεις να με νιώθεις,κι όταν θα έχω φύγη. ,
Άκου...μη κλείνεις τα μάτια,διάβασε αυτά που σου γράφω..
Ίσως είναι μονάχα η ανάγκη, και η λαχτάρα που μας ξεγελά!
Κοίτα...απλός θεατής είμαι...
δεν μπορώ ν'α σ αγγίξω... δεν μπορώ να σε νιώσω... ούτε να σε μυρίσω...
μπορώ μόνο να βλέπω... μόνο να περιμένω... μόνο να αναβάλλω...
Σουρουπώνει. Και ανάμεσα στα σύννεφα, το ίδιο ασημένιο φεγγάρι όπως χθες..
Άγγιξε με να μένει για πάντα ζωντανό!
Για να μάθω να θα ζω μ' αυτό. Χωρίς αυτό!
Γιατί δεν είμαι ούτε εγώ αυτό που θέλω,ούτε και σύ αυτό που θέλεις...
Το μόνο που ξέρω όμως είναι , ότι μου λείπεις, ότι σε θέλω ___τώρα__εδώ..
Είναι μια δήλωση που δεν μπορείς να την ακούσεις καθώς μέσα από τον έρωτα αλλάζω και γίνομαι σκόνη στην απουσία σου!
Μα πάντα κάπως έτσι γίνετε, κάποιοι σαν εμένα χάνουν για λίγο τον εαυτό τους, έτσι απλά χωρίς να κάνουν κάτι το ιδιαίτερο, απλά πέφτουν και σηκώνονται πάλι .
Γιατί ακόμη κι αν όλοι οι πόροι μου να φωνάζουν βοήθεια,κανείς δεν μ 'ακούει.
Και μετά τίποτα.
Μονάχα αέρας και τίποτα.
Μονάχα αέρας και τίποτα.
Ούτε φως, ούτε ήχος, ούτε αίσθηση αφής...
Μονάχα κομμένη ανάσα από ένα φιλί που δεν ένιωσα ποτέ...
Απλά, τίποτα...Η μουσική δανεική απο τον πρωτόπλαστο!
Secret Love - Nicos
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ έμεινα εδώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ρουφώ ότι άφησες πίσω...
να αγγίζω τ'άστρα που ζωγράφισες ένα βράδυ στην ψυχή μου...
κι εγώ έμεινα εδώ ....
να κοιτώ τα φώτα να σβήνουν...
ενα ένα σαν άστρα που πέφτουν μες στην παλάμη μου...
ανωνυμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήαν και φανταζομαι ποιος εισαι...
η μαμα μου μου εμαθε να μη μιλαω με αγνωστους!
Αν θες κατι να μου πεις ,
πες το μου στο μαιλ...και οχι ετσι...
ακουω λοιπον..
Μοναδικη μου Αναστασια....!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ έμεινα εδώ ....
να κοιτώ τα φώτα να σβήνουν...
ενα ένα σαν άστρα που πέφτουν μες στην παλάμη μου...
Φανταστικό συμπλήρωμα γλυκιά μου!
Όμως,ο χειρότερος τρόπος να σου λείπει κάποιος ειναι,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είσαι δίπλα του και να ξέρεις ο,τι δέν σου ανήκει...
ΠΡΩΤΌΠΛΑΣΤΕ....
ΑπάντησηΔιαγραφήο τίτλος σου ειναι..
ΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΑΛΗΘΙΝΑ....
τότε ξέρεις,
αγάπη είναι θυσία,υποταγή,ελπίδα,καταστροφή...
μα ακομα κι έτσι..
αν αγαπας αληθινα,
το λίγο είναι προτιμότερο απο το καθόλου..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΧΙ,Βούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή ειναι η δική σου ερμηνεία της αγάπης.
Για εμένα η ερμηνεία σου είναι ΠΑΘΟΣ και όχι Αγάπη...ανεξέλεγχτη διαδρομή δηλαδή...
Μα..ναι,"το λίγο είναι προτιμότερο απο το καθολου"
Όμως,αρκεί να υπάρχει νόημα...και το ΠΑΘΟΣ δεν είναι νόημα είναι καταστροφή αν δεν υπάρχει και απο τους ΔΥΟ μέσα στην Αγάπη.
Δική σου επιλογή...
Δική μου άποψη!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτοπλαστε...
ΑπάντησηΔιαγραφήο καθένας ερμηνεύει την αγαπη με τον δικο του τροπο...
λαθος; η σωστο;
ποιος ξερει;...
Ομως Αγαπη διχως παθος τι θα μπορουσε να ειναι ;
Και μονο απο τον εναν; Δεν παει...
Άποψη μου,το παθος περνα αλλα η αγαπη παραμένει...
γιαυτο επιλεγω να την ζω σ ολοι της την ενταση
παρα να τσαλαβουταω σε χλιαρα νερα!
Δεκτη ομως η αποψη σου...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήθέλω να σε δω, για να πω τα λόγια που καρφώθηκα στα χείλη μου, και πλέον ανάσα δε με αφήνω να έχω...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα
υ.γ.:υπέροχο κείμενο
υπαρχουν καποιοι σαν εμενα που φωναζουν βοηθεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήπεφτουν...σηκωνονται...σκοτωνονται..αναστενονται...
ολα μονοι τους τα κανουν...
μαθαινουν να ζουν με τις σιωπες...με τις φωνες...με τα λαθη...τα παθη...
ποσο τους αγαπαω αυτους σαν εμενα...
γιατι ξερω ποσο πολυ πονανε...
ποσο κρυφα και σιωπηλα ονειρευονται...
ποσο οδυνηρα ευχοντε το κατι αλλο που ποθουν...
ευχομαι η νεα χρονια να κανει πραγματικοτητα καθε σου ονειρο βουλα μου!
νεραιδενιο φιλι αγαπης!!!
αγνωστε...σου απαντω στο μαιλ σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν εχω να πω εδω κατι αλλο..
προφήτη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι ερώτηση η συμπλήρωμα αυτό που μου λες!
Ευχαριστώ για το πέρασμα σου...
η αύρα σου μεθυστική!!!
Νεραιδα μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήποσο τους αγαπαω αυτους σαν εμενα...
γιατι ξερω ποσο πολυ πονανε...
ποσο κρυφα και σιωπηλα ονειρευονται...
ποσο οδυνηρα ευχοντε το κατι αλλο που ποθουν...
ευχαριστω που καταλαβαινεις...
"τραβώ δυνατά το τσιγάρο από τα χείλη γιά να ματώσουν"..."έρωτας στάχτη, απλώνεται μέσα σ'όλα αυτά που θέλω, που μπορώ και που θα ήθελα να μπορούσα"...
ΑπάντησηΔιαγραφή"κομμένη ανάσα από ένα φιλί που δεν ένιωσα ποτέ"..απλά συγκλονιστικό!!!
Αγαπημένη μου Βούλα να ευχηθώ κι εγώ ένα υπέροχο 2009, τρυφερό και γενναιόδωρο...γεμάτο έμπνευση!
(η απαραίτητη μαγική πινελιά γιά κάθε μικρή ψηφίδα της ζωής και της ύπαρξης)...μα εσύ την κατέχεις!!!
Πολλά φιλιά:))))
Ενωθήκαμε σε ένα κρεβάτι
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου ένωσε τα κορμιά
Που αφέθηκες αφέθηκα στο Όνειρο
Σαν να ήταν εχθές μέσα στο χιονιά
Τα χείλι σου έλουσαν το κορμί μου
Σου δόθηκα σαν κατή να με έστελνε
Σε ένα μονόπατη μοναχικό
Εσύ εκεί να μου δίνεσαι γυμνή
Σαν την εικόνα που δεν είναι πλέον
Θολή …………η εικόνα σου ορατή
Πλέον καθένας σε γνωρίζουν
Απλός σε κοιτά …………….
Εγώ σε ένοιωσα μου δόθηκες
Γυμνή και η διό να νιώθουμε
Να χανόμαστε σε ένα κρεβάτι που πότισε
Το κορμί το άρωμα σου
Και τώρα ορατή για όλους
…………..σε έχασα
δόθηκες σε πόλους
γυμνός σηκώνομε κοιτώ την βροχή
ντύνομαι σε κοιτώ …………
φεύγω ………..
είσαι ορατή σε όλους
δεν ανήκεις σε μια καρδιά
πλέον αλλά σε πολλές μάτια
σε κοιτώ και κλεινό την πόρτα
έτσι απλά
2/1/2009 8:23 μμ
Φωτεινη μου Καλη Χρονιά κούκλα μου...και ελπίζω και αυτο το καλοκαίρι να μπορέσουμε να βρεθούμε ξανα...Καθε χαρα και ευτυχία ευχομαι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυκε....
ΑπάντησηΔιαγραφήποιητικά γραμμενο το κείμενο σου το βρίσκω υπέροχο...
αλλα αλλιώς
νομίζω οτι ποτε δεν βρεθήκαμε η δυο μας
και ποτέ δεν κυλιστήκαμε σε κανένα κρεβάτι...
Θα σε παρακαλεσω να μη δίνεις λάθος εντυπώσεις...της θεωρό προσβλητικές
Καληνυχτα..
ομορφη γραφή
ΑπάντησηΔιαγραφή