Μίκρυναν τα όνειρά μου...
Περιορίστηκαν σε ένα...
Εσένα...

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

Τέρμα τα ψέματα

Είναι που θέλω να ερωτεύομαι όπως στα τραγούδια ..
Με τον ίδιο καταστροφικό και απόλυτο τρόπο.


Τέρμα τα ψέματα σε προκαλώ σε μάχη
θέλω να λιώσουμε κι ας γίνουν όλα στάχτη
όταν τελειώσουμε θα 'μαστε εμείς μονάχοι
μα ας αρχίσουμε νόημα ο φόβος να 'χει



Τέρμα τα ψέματα σε προκαλώ απόψε
τα χέρια βλέμματα τη λογική μου κόψε
μέθυσα κι ένιωσα να 'μαι Θεός για λίγο
πως έχω δύναμη και να 'ρθω και να φύγω


Μια καρδιά που ξέρει μόνο ν' αγαπά
κι έχει μάθει να χτυπάει δυνατά
έρωτα κοίτα με μη ρωτάς χτύπα με


Πάρτα όλα όλα δικά σου κάνε τη φωτιά μου φωτιά σου
πάλεψε με σώμα με σώμα κάνε με ότι θές λίγο ακόμα
σου 'χω τέτοια αγάπη μεγάλη που δεν μοιάζει με καμιά άλλη
την ψυχή στα χέρια σου αφήνω όταν με κοιτάς εγώ σβήνω


Τέρμα τα ψέματα είναι ο πόθος σφαίρα
φίλα με αλύπητα κάνε τη νύχτα μέρα
μέθυσα κι ένιωσα να 'μαι Θεός για λίγο
πως έχω δύναμη και να 'ρθω και να φύγω


Μια καρδιά που ξέρει μόνο ν' αγαπά
κι έχει μάθει να χτυπάει δυνατά
έρωτα κοίτα με μη ρωτάς χτύπα με


Πάρτα όλα όλα δικά σου κάνε τη φωτιά μου φωτιά σου
πάλεψε με σώμα με σώμα κάνε με ότι θές λίγο ακόμα
σου 'χω τέτοια αγάπη μεγάλη που δεν μοιάζει με καμιά άλλη
την ψυχή στα χέρια σου αφήνω όταν με κοιτάς εγώ σβήνω

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

10 σχόλια:

  1. εντυπωσιακή ανάρτηση...

    τέρμα τα ψέματα... λοιπόν...

    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. προφητη μου...
    τερμα...
    ας πούμε τις αλήθειες μας πια...
    Καλησπέρα καρδούλα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κλείνω τα φώτα και κοιτάζω τις σκιές
    χίλια βουνά και θάλασσες βαθιές
    σπηλιές και ξέφωτα νεράιδες και γητειές
    ένα καμίνι με καταπίνει

    Ε, τα ρούχα μου μυρίζουνε φωτιά
    ε, άσε τα ψέμματα και βγες απ' τον τεκέ

    Άρχοντα σβήσε τα παλιά σου μυστικά
    άναψε σπίρτο να σε βρει καμιά αγκαλιά
    κόλπα κι αινίγματα μ' ανάβουν το μυαλό
    δεν έχω δρόμο κι ουρανό

    Γεμάτο το δισάκι μου ψωμί
    τηλεπαιχνίδια κι ένα πλαστικό βιολί
    ω, δεκάρα τσακιστή για το γαμπρό
    α, πριν παντρευτείς να σε φιλήσω μια φορά

    Λέω παραμύθια να ξορκίσω το κακό
    να γίνουν όλα μαγικά μ' ένα χορό
    σκάλα μ' ανέβασες πριν πέσω χαμηλά
    τώρα γυρίζω στα παλιά

    Α, παιχνίδι της γυναίκας τα φιλιά
    Αχ αχ αχ παιχνίδι μ' έκανε μια νόστιμη κυρά
    ω, δεκάρα τσακιστή για το γαμπρό
    α, πριν παντρευτείς να σε φιλήσω μια φορά


    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπεροχος ο Μαλαμας jacki μου..
    αλλα ερωτεύτηκα το τραγούδι αυτο του Χατζηγιαννη...
    Τα λόγια,με εκφράζουν απόλυτα...
    λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όταν το πρωτοάκουσα αυτό το κομμάτι ξέρεις πόσες φορές έπαιξε και ξανά έπαιξε;
    Δεν θυμάμαι έχασα τον λογαριασμό.
    Και αυτή η βραχνάδα στην φωνή του Χατζηγιάννη με στέλνει κατευθείαν στην κόλαση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλημερα Αναστασια μου...εγω εχει δυο μερες που το πρωτοακουσα...το ακούω το ακούω και ολο και πιο που το ερωτεύομαι....καταπληκτικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Για αλήθειες.....λέμε
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αληθειες και ψεματα...ολα ενα κουβαρι...
    καλημερα jeminis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος10/1/09 2:06 μ.μ.

    Τέρμα τα ψέμματα ... ας αρχίσει η μάχη χωρίς έκβαση... η μάχη του Έρωτα ... που μοιράζει τις καρδιές και χαιδεύει τις αισθήσεις...

    Μεγάλη Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. χαχαχα..ας αρχίσει λοιπον...παντα σε ετοιμότητα είμαι..χωρίς ψέματα όμως!
    Καλησπερα οδοιπορε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή


dark.gif

 Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
 Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο -

τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα








Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω


θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.




7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.

Aφού εγώ νιώθω πως είσαι εδώ, πρέπει κι εσύ να μη νιώθεις ότι λείπω. ...
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη

Tα τραγούδια δεν είναι άνθρωποι, αλλά θεία πλάσματα.
Αγαπήστε με τους λες και σ' αγαπάνε.