Μίκρυναν τα όνειρά μου...
Περιορίστηκαν σε ένα...
Εσένα...

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Μπορώ και σ' αγαπάω




Μια μελαγχολία είμαι..

Γίνομαι τσιγάρο στο στόμα σου.
Στη μέση του πουθενά παραδομένη στον χάρτινο κόσμο μου.


Στερεύω σε μία τρελή ανάγκη να γελάσω.

Να γελάσω.
Με μένα!
Που όταν πονάω και σου γράφω, οι άλλοι το βλέπουν σαν τέχνη .
Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com

Έκλεισα τα μάτια
Γίνεσαι καταιγίδα στο σώμα μου ..
Κόντρα Σου Εγώ.
Ως και τα μαλλιά μου πετάξανε μακριά..
Αφρός γίνομαι ..

Ένα με την άμμο, ένα με τη θάλασσα.
Μαζι Σου.

Χάρτινη σαν ψέμα και ψέμα πάνω σε χαρτί...μουσκεμένο.
Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com

Άκου με λοιπόν...

Θα δραπέτευσω από τη Νύχτα για να σε συναντήσω
Θα μπω γυμνή στην θάλασσα μα να βρέχει .

Για να δω ΜΟΝΟ μια φορά ΜΟΝΟ να πεθαίνεις για μένα.

Έτσι μόνο θα κοιτάξω στα μάτια τα μάτια μου.
Κι ας ρωτάς όλο τα ιδια.....
Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com

Απαλά

θα σου απαντώ διαρκώς την ίδια λέξη.
Σ' ΑΓΑΠΩ!

Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com

Άσχετα αν αυτή τη φορά τα χέρια σου με αγάπη δε με αγκάλιασαν

Άσχετα αν αυτή την φορά με σπρώξανε.. με γκρεμίσαμε..


Πόνεσα, αλλά πέρασα στην απέναντι όχθη

Ασχετα αν κάποτε ακτινοβολούσε έρωτα αυτό το δωμάτιο
Τώρα τα λόγια σου μόνο εδώ..
Πάντα εδώ..έμειναν
Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com

Δέλεαρ.

Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.comΕικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com

Έκλεισα τα μάτια για να ψιθυρίσω:

Μην τολμήσεις να ξαναρθεις...ούτε στα όνειρα μου..
Ελα τώρα.. φύγε για να τ' ανοίξω.

19 σχόλια:

  1. Φύγε λοιπόν,φύγε λοιπόν,
    μη μένεις πια για μένα,
    μη λυπηθείς,μη με σκεφτείς,
    εσύ να 'σαι καλά.

    Πάρε φιλιά,
    πάρε καρδιά
    και μη νοιαστείς για μένα.
    Πάρε ό,τι ζει κι άσε με εκεί
    μέσα στα ασήμαντα.

    Κι όπως θα φεύγεις
    μ'ένα τσιγάρο
    θα ανάψω μια φωτιά.
    Κι όπως θα φεύγεις
    ένα τσιγάρο
    θα σβήσω στην καρδιά.


    Λόγια της πλώρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι όπως θα φεύγεις
    μ'ένα τσιγάρο
    θα ανάψω μια φωτιά.
    Κι όπως θα φεύγεις
    ένα τσιγάρο
    θα σβήσω στην καρδιά.
    Καλο Σ.Κ...Αναστασια μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Nα σου πω την αληθεια με το ζορι καταφερα και διαβασα σημερα
    Με μαγεψαν τα αστερια που εβαλες στη σελιδα σου
    Ειναι κατι παραπάνω απο εκπληκτικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημερα Μαρια..
    σε μάγεψαν η σε ζάλισαν;..
    Πες μου την αλήθεια,να ξερω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εκπληκτική ανάρτηση..
    Όσο για τα αστεράκια..όμορφη πινελιά!
    Να έχεις ένα δημιουργικό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. υπέροχη ανάρτηση...

    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. laminore
    ευχαριστώ για το πέρασμα και τα λόγια σου..Καλό Σ/Κ.και σε σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. προφητη μου...
    δεν μιλαμε πολυ σημερα;
    εγω πάντως
    Καλο Σ/Κ...σου ευχομαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. μπορω και σ'αγαπαω κι ας φωναζω να φυγεις...
    ειναι που καποιες φορες τοση αγαπη δεν αντεχεται...

    νεραιδενια φιλακια βουλα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ειναι που κάποιες φορές τοση αγάπη δεν αντέχεται...και σήμερα ειναι μια τετοια βραδιά,που ουτε το φεγγάρι δεν με χωράει...Καληνυχτα Νεραιδα μου...ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η αγάπη χρειάζεται και λίγο πόνο για να είναι ολοκληρωμένη.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Υπέροχη η ανάρτησή σου. Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Που όταν πονάω και σου γράφω, οι άλλοι το βλέπουν σαν τέχνη.. Συγλονιστικό. Ασπάζομαι απλά τον πόνο σου καλή μου.. Τον τεχνήτη πόνο που σε κάνει να γράφεις έτσι. Ξέρω ποιο είναι το τίμημα. Να έχεις πονέσει πολύ για να γράφεις έτσι. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Λιγο πονο...

    να...
    τοοοοοοοσο λιγο ομως γλυκεια μου Μαρία Έλενα !!!
    Καλημερα και Καλη βδομαδα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ελενα.....Καλημερα μικρη μου...ευχαριστω...
    φιλακια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. jacki μου...
    δεν αμφιβαλω οτι εσυ νιωθεις....
    ειμαι σιγουρη...
    Πονος ηταν και περασε
    αγαπη ηταν και εμεινε...
    ετσι ακριβως εγινε...
    Καλημερα αγαπη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος12/1/09 7:46 μ.μ.

    "Ki όταν πονάω και σου γράφω, οι άλλοι το βλέπουν σαν τέχνη"

    Όταν ο έρωτας γίνεται τέχνη, στίχοι και εικόνες που ταξιδεύουν στα πέρατα του κόσμου ... σαν αστέρια που λάμπουν στο σκοτάδι της νύχτας... οδηγώντας μας σε δρόμο δίχως επιστροφή...

    Την καλησπέρα μου Βούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ki όταν πονάω και σου γράφω...
    Καληνύχτα Οδοιπόρε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Έξαρση ερωτική! Το συναίσθημα εκρήγνυται κι αναζωπυρώνεται συνέχεια, χωρίς να μειώνεται ποτέ, σαν τη φωτιά που δημιουργεί νέες εστίες! (πολύ καλό αυτό σαν αίσθηση αλλά θέλει και λίγο προσοχή).

    ΑπάντησηΔιαγραφή


dark.gif

 Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
 Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο -

τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα








Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω


θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.




7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.

Aφού εγώ νιώθω πως είσαι εδώ, πρέπει κι εσύ να μη νιώθεις ότι λείπω. ...
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη

Tα τραγούδια δεν είναι άνθρωποι, αλλά θεία πλάσματα.
Αγαπήστε με τους λες και σ' αγαπάνε.