Μίκρυναν τα όνειρά μου...
Περιορίστηκαν σε ένα...
Εσένα...

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

υπαρχουν γυναικες..

Ήσουν μαζί μου χθες το βράδυ, είμαι σίγουρη .....
Επηρεασμένη από το μυστηριώδες φως της σελήνης.
Είδα τα μάτια σου, βλέποντας τα αστέρια!
Λάμψη στο σκοτάδι,
Δεν κάνω λάθος .....
Γνώρισα το χαμόγελο σου

Είμαι σίγουρη σου λέω..

Ένιωσα την μυρωδιά του σώματος σου..
Την αύρα που ήρθε από τη θάλασσα...

Δεν είμαι τρελή .....

Αγκάλιασα και Φίλησα κάθε ίντσα του κορμιού σου .....

Απόψε ..... ενώ ονειρεύτηκα την αγάπη .....

Σήμερα το πρωί ... Ξύπνησα.....

Και είμαι τρελή .....

...............



Υπάρχουν γυναίκες που περπατούν σ όλοι την διάρκεια της ζωής τους .... Που έχουν τα μάτια, στραμμένα στα βαθιά.. σε άγνωστους ωκεανούς ... Υπάρχουν γυναίκες που αγαπούν ακόμα και της ρυτίδες τους ..
Που χαρίζουν τις καρδιές τους ...
Ανταποκρίνονται χωρίς να κρατάνε κομμάτια για τον εαυτό τους ...
Υπάρχουν γυναίκες που σε αθόρυβο χορό.. την ψυχή του σε μια παραλία στο ηλιοβασίλεμα ελευθερώνουν ...
Καταπολεμώντας το ένστικτο ...

Με τα πόδια γυμνά ... τα κύματα αντιμετωπίζουν κάθε θάλασσας... Πονόντας!! ...
Υπάρχουν γυναίκες που κλείνουν τα μάτια τους ,ακούγοντας μουσική, σε αργούς ρυθμούς ...

Κι αφήνουν το αλάτι στα δάκρυα τους να καθίσει ...

Υπάρχουν γυναίκες που με υπερηφάνεια, αλλά με το κόμπο στο λαιμό .... Παραιτούνται από την ευτυχία ...
Υπάρχουν γυναίκες στα μάτια τους έχουν φωτογραφία τις όμορφες φευγαλέες στιγμές
Για κείνες που αισθάνονται αποδοχή ...και παραδοχή.
Ελπίζοντας να της κρατήσουν ζωντανές και πολύχρωμες για πάντα ... ..
Που κι αν και ανοίγουν τα μάτια για μια στιγμή ...
Τα ψίχουλα του εαυτού τους σκορπίζουν..

Και χάνουν τον δρόμο προς το τρένο που θα οδηγήσει στην ευτυχία....Συνειδητά!

Φωνάζουν τον θυμό τους στο γυαλιού...
Για ένα σπίτι που έγινε μια φυλακή ...
Χαμογελάνε με απόγνωση σε αυτούς που θα θέλανε να επιστρέψουν...

Κι συμβιβάζονται ...
Υπάρχουν γυναίκες που σε τίποτα δεν θα σταματήσουν ...

Που δεν βρίσκουν ποτέ το τέλος στο νήμα ...
Υπάρχουν γυναίκες που έχουν γίνει Ενα με τον κόμπο και το κάθε δάκρυ ...
Ελπίζοντας να μη διαλυθούν ....να μη σταματήσει η καρδιά τους .
Γιατί κάθε δάκρυ είναι λίγο για τον εαυτό τους που δεν αφήνουν να προχωρήσει ...
Δεν περιμένουν δεν αναμένουν .. μόνες φοβούνται

Συνεδρίαση στις παρυφές της τρέλας ...
Τον έρωτα φυλακίζουν για πάντα .... Για προστασία ..

Αγώνας με το εγώ τους ...
Για να σκοτώνουν κάθε μέρα .... το πιο όμορφο ήλιο ....
Αναμονή όλη την ώρα με το φως στα μάτια ...

Ελπίδα ότι το φως είναι ... είναι ... η Αγάπη ... είναι ο Άνεμος ...Λευτεριά!
Είναι το πιο όμορφο αστέρι τους κάθε βράδυ .
Και συμβιβάζονται...

26 σχόλια:

  1. Υπέροχη η εγγραφή σου..
    Και ναι.. συμβιβάζονται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το νυφικό...η αιτία!
    Και οι συμβιβασμοί μας!
    Καλημέρα Μαρία μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ήσουν μαζί μου χθες το βράδυ, "είμαι σίγουρη .....
    Επηρεασμένη από το μυστηριώδες φως της σελήνης.
    Είδα τα μάτια σου, βλέποντας τα αστέρια!
    Λάμψη στο σκοτάδι, Δεν κάνω λάθος .....
    Γνώρισα το χαμόγελο σου
    Είμαι σίγουρη σου λέω..
    Δεν είμαι τρελή .....
    Σήμερα το πρωί ... Ξύπνησα.....
    Και είμαι τρελή"

    ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΛΙΓΗ ΚΑΘΑΡΗ, ΑΤΟΦΙΑ, ΠΟΛΥΤΙΜΗ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΜΑ ΤΡΥΦΕΡΗ ΠΟΙΗΣΗ!!!

    Νά 'σαι καλά κοπέλα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάθε βράδυ τον αισθάνομαι δίπλα μου, την ανάσα του, την αγκαλιά του και όταν έρχεται το φως της ημέρας είμαι πάλι μόνη, τυχερή γιατί ήταν μαζί μου έστω στην φαντασία μου...τώρα είναι αλλού...στην αγκαλιά του δικού του αγγέλου....Βούλα μου πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. συμβιβάζεσαι;...

    ή συνεχίζεις και πετάς πάλι στους αιθέρες...

    κοιμόταν μαζί σου την στιγμή εκείνη... σε άγγιζε...

    καλησπέρα
    υ.γ.:ελπίζω να με συγχωρέσεις που έλειψα, ελπίζω να μιλήσουμε σύντομα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η χειρότερη φυλακή είναι ο συμβιβασμός.
    Να ζεις ελεύθερος και να νιώθεις πίσω από τεράστια κάγκελα αιχμαλωσίας.
    Φυλακισμένος σε χρυσό κλουβί...με την θέληση σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. συμβιβασμοί...

    ...υπάρχουν γυναίκες που συμ-βι(β)άζονται καθημερινά κι ας έχουν στολίδια στην ψυχή και στην καρδιά...

    φιλιά βρόχινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συμβιβασμοί! Ω! τόσοι πολλοί στην ζωή μας που έχουν γίνει ένα με μας.
    Αλλα έρχεται κάποια στιγμή που δεν παει άλλο, και τότε ορθώνοντας το ανάστημα με το κεφάλι ψηλά βροντοφωνάζουμε: Είμαι εδώ! και έχω δικαίωμα στην αγάπη, στην ζωή στην λεφτερια, χωρίς υποχωρήσεις χωρίς συμβιβασμούς!
    Μακάρι νάρθει γρήγορα η στιγμή αυτή και για σένα Βούλα μου
    Σου εύχομαι καλό κατευόδιο στα ταξίδια των ονείρων.
    Τζένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν οφείλω σε κανένα,,,,
    ,,δεν περιμένω τίποτα,,
    ,,δεν ελπίζω σε τίποτα,,
    ....Είμαι ελεύθερος...
    Συμβιβασμοί ίσως υπάρξουν
    αν ποτε το φέρει η τύχη και
    συναντηθούμε!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος30/1/09 1:46 μ.μ.

    Υπέροχο το κείμενο σου... γιατί είναι πολύ αληθινό...

    Ο Συμβιβασμός όμως δεν ξέρω πραγματικά αν αξίζει...

    Όλα είναι επιλογές στη ζωή... πάντα κάτι χάνουμε και κάτι κερδίζουμε...

    Όμως αξίζει να πορευόμαστε προς την ευτυχία με μικρά ή μεγάλα βήματα... για αυτό είμαστε πλασμένοι...

    Φιλί μεγάλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ναι υπαρχουν αυτες οι γυναικες...
    και ναι συμβιβαζονται...
    και ισως καποτε να τις εκρινα που δεν αφηναν τον εαυτο τους ελευθερο περα απο καθε συμβιβασμο...
    μετα ομως εμαθα να τις σεβομαι απεριοριστα...
    γιατι εχουν "λογο" αληθινο να συμβιβαζονται πολλες απο αυτες...

    βουλα υπεροχο πραγματικα...
    το εντυσες με τις ομορφοτερες λεξεις και δημιουργησες ενα ποιημα!

    σε φιλω γλυκια μου με αγαπη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Kαλησπερα Πανο..
    Ευχαριστω για τα ομορφα λογια σου με τιμας αν και απεχω πολυ απο την ποιηση!
    Απλα της τρελες σκεψεις μου αποτυπονω!Ευχαριστω ομως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. χαχαχα..τι να σου κανει βρε Ελενα και η φαντασια;Η πραγματικοτητα ποναει διπλα μετα...Φιλια κοριτσακι μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. προφητη της καρδιας μου....συμβιβάζομαι γιατι δεν εχω αλλη επιλογη...δεν υπαρχουν δρομοι..
    Και γω συγνωμη..αλλα τεχνικα προβληματα δεν μου επιτρεπουν...
    θα τα πουμε συντομα ομως...Φιλια πολλα και καληνυχτες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Φυλακισμένος σε χρυσό κλουβί...με την θέληση σου....
    Καλο μας βραδυ Αναστασια μου...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Νεράιδα της βροχής ..
    δυστυχως υπαρχου...και ειναι παρα πολλες..
    Τα βροχινα φιλια μου ταιριαζουν αυτον τον καιρο...
    Μεσα μου καταιγιδες..
    Καληνυχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τζενη...μπορεσες να μπεις βρε θηριο;
    Μπραβο φιλεναδα..χαιρομαι!
    Θα τα λεμε κι απο δω λοιπον...
    Φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δεν οφείλω σε κανένα,,,,
    ,,δεν περιμένω τίποτα,,
    ,,δεν ελπίζω σε τίποτα,,
    ....Είμαι ελεύθερος...
    Συμβιβασμοί ίσως υπάρξουν
    αν ποτε το φέρει η τύχη και
    συναντηθούμε!!!!!

    Απλα επαναλαμβανω jeminis!
    Καληνυχτα και την αγαπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Υπεροχε Συν... μου!!
    Μερικες φορες δεν μπορεις να κανεις αλλιως!
    Όμως αξίζει να πορευόμαστε ..
    για αυτό είμαστε πλασμένοι...
    Αχ αυτα τα λογια σου!!!!Δροσια στην καρδια μου και το ξερεις!
    Μεν συννεφο σου στελνωκαι γω ενα φιλι,με την ελπιδα να σε συναντηση!!Καληνυχτα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Νεραιδακι...
    μη συμβιβαστεις ποτέ..μη κανεις το λαθος.
    Καποτε ολες μετανιωνουμε!!!
    Καλο βραδυ γλυκο μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Όλοι λίγο πολύ έχουμε πέσει στην παγίδα.. Συμβιβαζόμαστε ίσως για διαφορετικούς λόγους ο καθένας μας μα η επίπονη διαδικασία απεγκλωβισμού παραμένει για όλους μας κοινή!! Άθελά μας.. με κάθε επίγνωση για το τι κάνουμε.. δεν έχει σημασία! Αρκεί να το αντιληφθούμε εγκαίρως και να.."πετάξουμε" μακρυά!!
    Καλό Σ/Κ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Χμμ.. μόλις είδα για το βραβειάκι! Σε ευχαριστώ πολύ Βούλα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Κοπέλα μου με άγγιξες πραγματικά!! Υπέροχη η γραφή σου! Σίγουρα είναο πολλά αυτά που συμβιβάζεται η γυναίκα αλλα τίποτα δεν μπορει να την '' ρίξει '' ... Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Πόσο δίκιο εχεις laminore..
    τα λόγια σου με βρίσκουν σύμφωνη απολυτος!
    Οσο για το βραβείο το αξίζεις,τι να λέμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μαρια καλησπέρα..χαίρομαι που σου άρεσε ..και που μου μίλησες,ελπίζω να τα λέμε πιο συχνά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή


dark.gif

 Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
 Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο -

τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα








Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω


θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.




7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.

Aφού εγώ νιώθω πως είσαι εδώ, πρέπει κι εσύ να μη νιώθεις ότι λείπω. ...
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη

Tα τραγούδια δεν είναι άνθρωποι, αλλά θεία πλάσματα.
Αγαπήστε με τους λες και σ' αγαπάνε.