Μίκρυναν τα όνειρά μου...
Περιορίστηκαν σε ένα...
Εσένα...

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

μη τα ρωτάς...τα μάτια μου μη τα ρωτάς!

Με ρώτησες τι είσαι για μένα..
Μα δεν μπορώ να απαντήσω.
Κάποιες ερωτήσεις δεν έχουν απάντηση.
Κλεμμένες στιγμές είσαι..
Φως στο σκοτάδι... και σκοτάδι στο φως .
Λόγια είσαι....
Μηνύματα εισαι ..
εικόνα είσαι..
Αυτό εισαι!!
Και παντού το σχήμα του κορμιού σου....
χίλια κορμιά σε ενα...
χίλιες φλόγες σε μια ...
όμως χίλιες φλόγες κάνουν μόνο μια φωτιά.
Αυτό είσαι...
αισθήματα που καίνε....... θύελλες και μπόρες ...
Φωτιά και θάλασσα .... σιωπές και λόγια ....
Μία Γη φωτιά......Ζωή και θάνατος
Αυτό είσαι...
Κρυφός πυρετός μέσα μου...
και αμφιβαλείς!
Τολμάς; ρώτησες.....
Μα Πάντα τολμούσα Μάτια μου..Πάντα!!!
Δική μου απόφαση.. δικό μου το λάθος..
Για να συνεχίσεις να ματώνεις τις πληγές μου,
αυτές που ποτέ δεν έκλεισαν .. αυτές που δεν αφήνεις εσυ να κλείσουν.
Καν το.....αντέχω....
ο πόνος είναι πηγή έμπνευσης λένε...και συ μούσα μου έγινες.
Μέσα στις 100 στιγμές πόνου που μου έδωσες
υπήρξαν και 10 μαγικές και μόνο γι αυτές άξιζες τον κόπο.
Και μετά χάθηκες...
Η βροχή σταμάτησε απότομα ...
οι φωτιές έσβησαν...
Σιγά άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού ...
μπήκε μέσα ...
και θρονιάστηκε πάνω στα μάτια μου ....
Η Μοναξιά!

Λέω να το ξενυχτήσω πάλι απόψε ...

17 σχόλια:

  1. Να το ξαναχτίσεις και πάλι..
    σαν παραμύθι που ξεκινά ξανά,
    σαν κλωστή που έχει αρχή...
    σαν όνειρο που το βράδυ τυλίγει ξανά τον ύπνο σου...
    σαν φωνή που ξυπνά θάλασσες...
    σαν ήχος που ανοίγει τις πόρτες να μπει μέσα η άνοιξη ...

    Να το χτίσεις ξανά...μα αυτήν τη φορά κοίτα να έχει χώρο και για σένα, για την καρδιά σου ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η μοναξιά μας,,,,,
    είναι η πιό καλή
    και πιό γλυκιά παρέα.
    Μαζί της έχουμε τη σιγουριά
    ότι δε θα μας εγκαταλείψει,
    ακόμα κι αν σε πολλούς ανάμεσα βρισκόμαστε......
    ....και τι παιχνίδια παίζει η άτιμη!!!
    Έρχεται και θρονιάζεται μόνη της πάνω στα μάτια μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου ταιριαξε πολυ αυτο..

    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος5/1/09 8:03 μ.μ.

    Δηλαδή ότι ανεβαίνει κατεβαίνει
    Σαν μια στατιστική
    Σαν ένα τσουναμη και μετά ………
    Πάλη από την αρχή ………..
    Σου αφιερώνω λιπών το τραγούδι της πολιτικής κουζίνας ……….
    Δηλαδή όλα είναι κινούμενη άμμος και εμείς αναζητάμε
    Το κρυφό μονόπατη ………..
    …………..?
    5/1/2009 7:45 μμ

    γριφος..........
    Γιατί έβαλες την φωτογραφία σου μωρό μου …………..
    Τώρα αναζητώ μέσα από τον γρίφο ………..
    Το γυμνό κορμί σου …………

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μη ρωτάς, γιατί μόνο εμείς ξέρουμε... μόνο μέσα στη σιωπή θα πάρουμε τις απαντήσεις που θέλουμε...

    μοναξιά...

    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αναστασια,ενα παραμυθι με ομορφο τελος,χωρις δρακους και κακιες μαγισσες!!!
    Ειναι ομως αργα...ο ηλιος βασιλεψε στα ματια μου...
    απλα περιμενω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. jeminis ...μου θύμησες το τραγούδι...
    ποιο καλη η μοναξιά απο σένα που δεν φτάνω...
    πες μου τον τρόπο να την διώξω απο τα μάτια μου λοιπον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μαρια τιμη μου το πέρασμα σου,
    απο μόνη μου δεν θα τολμούσα ποτε να σου μιλήσω αν και σε διαβάζω...
    Τελικά ..λιγο πολύ ολοι μοιάζουμε...
    το συναισθημα κοινο...
    Καλό σου βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λυκε...
    δεν υπάρχουν γρίφοι...
    δεν υπαρχει καν απάντηση...
    υπάρχω και δεν κρύβομαι..
    ειμαι εδω...
    ευχαριστω για το τραγουδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπημενε περιπλανωμενε Προφητη...
    δεν ρωτω, γιατί μόνο εμείς μάθαμε, μέσα στη σιωπή να κρατάμε τις απαντησεις που πηραμε...
    πιστός φίλος η μοναξιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ρωτησες τι εισαι και να η απαντηση...
    και παλι οι λεξεις δεν μου φτανουν για το τι εισαι εσυ για μενα...
    για τους αλλους δεν ξερω ισως να εισαι ενας καλος φιλος...μια ευγενικη υπαρξη...ενας γοητευτικος αντρας...χιλια δυο μπορει να εισαι μα για μενα εισαι ολα εκεινα και αλλα τοσα...
    ο κοσμος μου και η αιτια για να ζω και να πεθαινω καθε φορα απο τα ιδια χερια...τα δικα σου...

    νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.ΟΠΩΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ.ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ,ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ.ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ.ΞΕΚΙΝΑ ΠΑΛΙ.Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΑΠ ΟΛΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. να πεθαινω καθε φορα απο τα ιδια χερια...τα δικα σου...
    το περασμα σου παντα ενα καυτο στιγμα αφηνη υπεροχη μικρη Νεραιδα μου.Ευχασιστω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. καλησπερα SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ...
    Καλη Χρονια και σε σενα...
    Προχωράμε πάντα λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Mου άρεσε η σελίδα σου...
    Απλά θα σου ευχηθώ λόγω ημερών
    το 2009 να είναι πολύ καλό για σένα και τους δικούς σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μόλις κατάλαβα βούλα μου ότι τα λέγαμε και παλιότερα στην άλλη γειτονιά.
    Χαίρομαι που σε βρήκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ευα μου Καλη Χρον
    στην αλλη γειτονιά που εγκατελειψες...χαιρομαι που βρεθήκαμε παλι...
    εντέλει ο κόσμος του νετ ειναι μικρός....
    Καλο βραδυ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή


dark.gif

 Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
 Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο -

τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα








Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω


θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.




7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.

Aφού εγώ νιώθω πως είσαι εδώ, πρέπει κι εσύ να μη νιώθεις ότι λείπω. ...
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη

Tα τραγούδια δεν είναι άνθρωποι, αλλά θεία πλάσματα.
Αγαπήστε με τους λες και σ' αγαπάνε.