Μίκρυναν τα όνειρά μου...
Περιορίστηκαν σε ένα...
Εσένα...

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

MY DESTINY

Η θάλασσα ήρεμη,αντίθετα με της σκέψεις μου...
θραύσματα ασημένια το φως της σελήνης..και το φεγγάρι
Κι αυτό εκεί κάτω.
Κρατώ την αναπνοή μου,
Ρίχνω το βλέμμα κάτω
Να δω την θάλασσα..
Το νερό σκούρο μπλε
Κομμάτια της Ζωής μου συμπληρωμένα με κενό.
Και η έντονη μυρωδιά της θάλασσας..
Εκεί.
Αναπνέω..Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com
Βυθίζομαι μέσα της...βυθίζομαι σε άσχημες σκέψεις..
Σ ένα ταλαιπωρημένο κύμα φόβου.
Νερό.... και παντού μπλε...
Τι έχω κάνει για σένα άραγε;
Και γύρω μου θάλασσα .Βαθιά θάλασσα.
Μοναξιά!
Θλίψη
Μελαγχολία.,...
ευαίσθητα και λεπτά συναισθήματα.
Αργή μου ανάσα..
μάτια κλειστά.
Ένα Χαμόγελο ..και η καμπύλη της καρδίας μου.
Εκεί.Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com
--------------------------------------------------------
...................................................................
Πίνω ένα ποτήρι κενό .Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com.. στα λόγια σου.
Κι έμαθα να μη μιλώ.
Λέω μόνο στον κόσμο ....
Είμαι ...
Είναι ...
Είναι τα πάντα και .Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com..δεν είναι τίποτα ...
Μαίνεται το σύμπαν μέσα μου.
Αν τουλάχιστον μου χάριζες μια αγκαλιά να μη φοβάμαι ....
για να μη χαθείς στο όνειρο διαφορετική μου σκέψη,
αφού μπορείς ακόμα να ζεις μέσα μου μου.
Επειδή πάντα ...είσαι εδώ.
Να παρακολουθώ το στόμα σου, ενώ μιλάς
Να είσαι στα μάτια μου όταν κοιτάζω.... φορώ τον πόνο σου σε δάκρυα!
Και ο λαιμός που ξεράθηκε!
Θραύσματα των συναισθημάτων...δονείται ο ήχος στα χείλια σου.
Μα δεν μπορείς ν αγοράσεις τον χρόνο
Άφησε το πάθος λοιπόν να κόψει την αναπνοή μου...
Και γω λαχανιασμένη ανάμεσα σε λόγια και φιλία..
Να μεταλλάσσομαι απ τη σιωπή ..στον πνιγμό ...στην Ευτυχία.
Σε μια αφέλεια χωρίς σύνορα.
Να τολμώ και να παραπατώ!
Και ΟΧΙ δεν μου αρέσει....Εικόνα που φιλοξενείται από photobucket.com... το μισό χαμόγελο.

21 σχόλια:

  1. Και ποτέ να μην σου αρέσει... το μισό χαμόγελο. Να διεκδικείς το ολόκληρο. Που σου αξίζει άλλωστε.

    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι τα πάντα και ...δεν είναι τίποτα ...

    Μακάρι να καταφέρω να το πω κι εγω αυτο..

    Καλημερα Βούλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θραύσματα σιωπής δεν αξίζουν σε ανθρώπους με τόσο πλούσια καμπύλη καρδιάς αλλά πάλι...πως να ξεριζώσεις κάτι που τόσο πολύ αγαπάς;

    "...σμήνη με κυκλώνουν τα...πένθη
    βρυκόλακες της σκέψης και του είναι...
    τα κλειδιά της θέλησης κρατούν...
    ...πως να γλυτώσω;"

    Καλημέρα Βούλα μου!...άν έχεις χρόνο ρίξε μιά ματιά σ'αυτό http://tameland.blogspot.com/2009/01/blog-post.html...θα ήθελα πολύ τη γνώμη σου...Φιλάκια πολλά μεγάλη ζεστή καρδιά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μισό χαμόγελο,
    Μισή καρδιά,
    Μισά όνειρα.
    Δεν σου ταιριάζουν τα μισά,
    Μέσα στ΄ ολόκληρα έμαθε η καρδιά σου ν ανθίζει !!!!!
    Κι έτσι να ζεις
    Πάντα
    Στο ολόκληρο
    Το ολοκληρωτικό
    Το μοναδικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ναι να περπατώ και να παραπατώ και να παραμιλώ!!!
    Πάντα με το χαμόγελο.
    Φυσικά ολόκληρο...Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Άλλαξε ο μανωλιος κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς...
    λέει η παροιμία...
    Εγώ απλά άλλαξα αβαταρ...μη ξαφνιαστείτε..
    ΒΟΥΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να 'μαι κι εγώ εδώ,λοιπόν...
    Πανέμορφος ο χώρος σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. σημερα περασα απλα να σου αφησω ενα φιλι...
    νεραιδενιο γλυκια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πανο...
    σίγουρα δεν μου αρέσει το μισό χαμόγελο..και οχι μονο αυτο,
    αλλά καμιά φορά συμβιβαζόμαστε...
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαρια μου..
    και να το πεις...Τι;
    Να το πιστεύεις πρέπει..
    και γω..
    μόνο λέω!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. magdalini μου..
    ...πως να ξεριζώσεις κάτι που τόσο πολύ αγαπάς;
    Να μια καλή ερώτηση..χωρίς απάντηση..
    Καλημέρα και η συνέχεια σε σένα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Anastasia μου..
    Μισό χαμόγελο,
    Μισή καρδιά,
    Μισά όνειρα.
    Μήπως ομως δεν είναι καλύτερα απο το τίποτα;...ακομα αναρωτιέμαι..
    Καλημέρα και μια μεγάλη αγκαλιά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. περπατάς..παραπατάς..παραμιλάς!!!
    Πάντα με το χαμόγελο.
    Φυσικά ολόκληρο.
    Ετσι αξίζει να ζούμε
    jeminis ,
    και δεν θα περίμενα κάτι άλλο απο σένα...
    Φιλιά και την αγάπη μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. DrEaMeRs ...
    Καλώς ήρθες μαγισσάκι...
    μου έλειψες!
    Καλημερα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΝΑΪΑΔΑ ..
    ενα φιλί σου πολύτιμο είναι έτσι κι αλλιώς..
    Καλημέρα πλασματάκι του παραμυθιού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος28/1/09 3:56 μ.μ.

    Πίνω ένα ποτήρι κενό ... στα λόγια σου. Κι έμαθα να μη μιλώ.
    Λέω μόνο στον κόσμο ....
    Είμαι ...Είναι ...Είναι τα πάντα και ...δεν είναι τίποτα...

    Γαλαζια και βαθειά σαν την θάλασσα είναι η γραφή σου... με πολλά αινίγματα και συναισθήματα...

    Καλησπέρα Βούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. και να σε ευχαριστησω τοοοοσο πολυ που μου εδωσες βραβειο...μερικες μερες απουσιαζα λιγακι και δεν το ειχα δει...
    σε ευχαριστω απο την καρδια μου παρα πολυ που με τιμας με την σκεψη σου!

    νεραιδενια φιλακια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Βούλα μου...τελικά θα συμφωνήσω: δεν την ορίζουμε την καρδιά μας, όπου θέλει εκείνη μας ταξιδεύει...και ναι, από κάτι τόσο λατρεμένο...επιλέγω να κρατώ ακόμα και τα ψίχουλα-θραύσματα αισθήσεων και στιγμών, σαν πολύτιμα λάφυρα στο θησαυροφυλάκιο της...ακόμα και μισά...

    "ότι αγαπώ μένει ζωντανό μέσα μου...
    μέχρι τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς μου..."
    Καλημέρα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. οιδηπορε μου..
    μένω έκπληκτη!!
    βρίσκεις πάντα τα κύρια σημεία σ αυτά που γράφω!
    Καταπληκτικό...
    Καληνυχτα Συν...μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. νεραιδακι...!!!σςςςςςςςς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ότι αγαπώ μένει ζωντανό μέσα μου...
    Έτσι μόνο το ζούμε magdalini!
    Σ όλη του την ένταση..Πάντα!
    Καληνύχτα γλυκεία μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή


dark.gif

 Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
 Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο -

τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα








Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω


θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.




7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.

Aφού εγώ νιώθω πως είσαι εδώ, πρέπει κι εσύ να μη νιώθεις ότι λείπω. ...
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη

Tα τραγούδια δεν είναι άνθρωποι, αλλά θεία πλάσματα.
Αγαπήστε με τους λες και σ' αγαπάνε.