Μίκρυναν τα όνειρά μου...
Περιορίστηκαν σε ένα...
Εσένα...

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

Κυνηγοντας ενα Αστερι !

Η δύναμη μου τα φτερά μου ..σε μια μόνο στιγμή όμως τα έχασα ..
Τις προάλλες που ο ουρανός ήταν καθαρός ..και πέταξα κοντά στ' αστέρια....
Πολλά αστέρια... λάμψη παντού .
Κι ήταν τόσο κοντά μπορούσα να τα φτάσω... σχεδόν να τ αγγίξω .
Και τότε το είδα!!!!
Ένα αστέρι στα σύνορα του απείρου, ένα όνειρο ..μαργαριτάρι που λάμπει στο στερέωμα,
Μοβ σπίθα και ο ουρανός ...
Μια λάμψη περισσότερη από τα άλλα ...
Γιατί ..; αναρωτήθηκα;"γιατί είναι πιο φωτεινό; .. .. γιατί αυτό είναι τόσο μεγάλο;
Μαγεμένη το ακολούθησα ....Έγινε το δικό μου Αστέρι !!!
Μ αυτό όσο κι αν πετούσα έφευγε μακριά μου...
Έτσι τα φτερά μου κουράστηκαν...σταμάτησαν .....
Έπεσα πάλι στην γη!
Κι όμως ήταν εκεί στη θέση τους..
Ίσως τα είχα φορέσει πολύ... πιο πριν σε γνωρίσω
και δεν ήταν πλέον σε θέση να πετάξουν μακριά ...
Αλλά θα έπρεπε φτερούγες είναι ..
Μα ίσως και να μου λείπει ο αέρας ..
Κι αυτές οι ανησυχίες οι φόβοι ..... οι σιωπές ... .. τα μυστικά!!!
Μειώνουν την ανάσα μου ...
Αναζήτηση οξυγόνου ...
Επίτρεψε μου να αναπνέω ...
Και θα τα φτιάξω πάλι...
κι αυτή τι φορά θα είναι τέλεια ..
Θα πετάξουν ξανά ..
θέλουν ..
Κοντά σου! Περίμενε με!!!
Μια βαθιά ανάσα και .. ναι ..
Θα επιστρέψω στο όνειρο ..
Σε αναζήτηση οξυγόνου ..
Πέπλο με μελαγχολικά μάτια που ονειρεύονται έναν κόσμο με υπνωτικές μελωδίες !
Περιπλάνηση τα όνειρά μου.
Αυλαία για τις μαγευτικές νύχτες..
Μεταξύ λαβυρίνθου των συναισθημάτων ...
Το παλιό όνειρο που αδάμαστο αντιστέκεται ...
Με την σκέψη σ αυτό το αστέρι .. που φοβόμουν μη και δε περάσει απαρατήρητο ...
Μη το δούνε και ακολουθήσουν κι άλλοι την ομορφιά του...
Κομμένα άνθη μπερδεύονται στα κουρασμένα φτερά μου,
καθώς στο κρύο προσπαθώ να κυνηγώ ακόμα ηλιοβασιλέματα.
Αναρωτιέμαι αν αυτή η αναζήτησή και παίζοντας με την ανάσα της ζωής μου,
θα είναι συντριπτική ... μιας και αργά κατάλαβα .. ότι αυτό δεν ήταν πια εκεί....
Δίπλα μου.
Έχασα την ψυχή μου ...μικρό μου αστέρι στον ουρανό!
Αλλά έτσι είναι τα όνειρα ... σαν τον άνεμο...
Σέρνονται ως τα ξημερώματα, για σκορπίσουν με την πρωινή αύρα.
Η αυγή για έκπληξη, θα μ οδηγήσει σε μια μαγευτική λήθη.
Την αυγή... απαγωγή σε μια δίνη χωρίς τέλος ...
Τα φτερά μου τα σκόρπισε ο άνεμος!


Ο θάνατός μου στην διάθεση σου Αστέρι μου.

22 σχόλια:

  1. ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ.ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΟΥΡΑΝΟ.ΠΑΤΑ ΑΠΑΛΑ ΓΙΑΤΙ ΠΑΤΑΣ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ.ΜΑΖΕΨΕ ΠΑΛΙ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙΤΕ ΨΗΛΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. στο όνειρο εκείνο... το αστέρι συνάντησες, θα το κυνηγήσεις; θα το αφήσεις ελεύθερο;

    ερωτήσεις...

    στο επόμενο όνειρο θα είναι πάλι εκεί... θυμάσαι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ετσι μαθαμε να αγαπαμε θαρρω...
    ζωη και θανατο χαριζουμε...
    αερα και ονειρο...
    και προς τι τελικα...;
    για μια αληθεια μονο δικη μας...
    θαρρω...

    νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάποιος είπε πως η αγάπη
    σ'ένα αστέρι κατοικεί
    αύριο βράδυ θα'μαι εκεί
    Κάποιος είπε πως ο έρωτας
    για μια στιγμή κρατά
    αύριο βράδυ θα'ναι αργά

    Στα πουλιά μιλάω
    και στα δέντρα τραγουδώ
    Κάποιον αγαπάω
    Κι οταν τραγουδάω
    προσευχές παραμιλώ
    περπατώ και πάω

    Κάποιος είπε πως ο δρόμος
    είναι η φλέβα της φωτιάς
    ψυχή μου πάντα να κυλάς
    Κάποιος είπε πως ταξίδι
    είναι μόνο η προσευχή
    καρδιά μου να'σαι ζωντανή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Eτσι ειναι
    Προσπαθούμε να φτασουμε τ' αστερια μα η θεση μας ειναι στη γη..

    Καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βιάσου να φτειάξεις τα καινούργια τα φτερά σου.
    Σε περιμένω...
    και είμαι μόνος εκεί πάνω..
    Θα πέσω.
    Δεν αντέχω άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "'Ισως και να μου λείπει ο αέρας. Κι αυτές οι ανησυχίες, οι φόβοι, οι σιωπές, τα μυστικά! Μειώνουν την ανάσα μου".

    Το αδύνατο σημείο. Το παλεύουμε!

    "Επίτρεψε μου να αναπνέω και θα τα φτιάξω πάλι. Κι αυτή τι φορά θα είναι τέλεια. Θα πετάξουν ξανά".

    Το δυνατό σημείο. Το κρατάμε!

    Κι ίσως λόγω...ονόματος να ήμουν ο πιο κατάλληλος για να μιλήσω για τα αστέρια αλλά προτίμησα να αφήσω το παραπάνω σχόλιο...

    Ένα ευχάριστο απόγευμα εύχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος10/2/09 8:09 μ.μ.

    Ακόμα και τα πιο κοντινά αστέρια απέχουν από εμάς αποστάσεις απαγορευτικές για την σημερινή τεχνολογία. Τα πιο νέα αστέρια έχουν ηλικία ...μόλις μερικών χιλιάδων ετών ενώ άλλα αστέρια έχουν ηλικία πολλών εκατομμυρίων ετών-επομένως μπορούμε άραγε να πλησιάσουμε ένα αστέρι;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ολο και κάποιο αστέρι θα βρεθεί..SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ μου...
    Καληνυχτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. στο επόμενο όνειρο..ναι εκεί.. ..θυμάμαι!!!
    Καληνυχτα προφητη της καρδιας μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δυστυχώς/Ευτυχώς..Νεραιδακι μου,
    έτσι μάθαμε να αγαπάμε !
    Καλο σου βραδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κάποιος είπε πως ο δρόμος
    είναι η φλέβα της φωτιάς!!!
    Αναστασια γλυκεία μου..τα είπε ολα το τραγούδι σου..Φιλιά και μια καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πικρή διαπίστωση Μαρια..πονάει..
    Καληνύχτα καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. jeminis..jeminis!!!
    Παλι αδιάβαστη..
    ομολογώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το αδύνατο σημείο. Το παλεύουμε!
    Το δυνατό σημείο. Το κρατάμε!
    Ευχαριστώ ακόμη μια φορά Diatton !
    Δεν θα κουραστώ να σ ακούω ποτέ...Καληνυχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. βάλε φτερά στην φαντασία Γεωργία...
    και τα αδύνατα γίνονται δυνατά...
    αρκεί μόνο να το θέλουμε!!!
    Καληνυχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. sygklonistiko blog..molis to anakalypsa!!
    paramythenio!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. κι είναι φορές που νομίζουμε πως τα πιάνουμε τ' αστέρια. μέσα απ' τις αναλαμπές τους στο νερό, στα μάτια μας, στο βλέμμα του άλλου...

    η ζέστη τους είναι μέσα μας κι ας φαίνεται πως είναι μακριά...

    φιλιά βρόχινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αδιάβαστη;;;
    Σ'έπιασα;;;ή σ'έστειλα!!!
    Διευκρίνησέ το αμέσως.
    Τέλος πάντων.Όπως και νάχει
    ...Έλα με τον κηδεμόνα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. μερικές φορές ειναι ομως πράγματι μακρια!!
    Καλο απόγευμα Βρόχινη νεράιδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. jeminis.....!!!!!!
    Μαλλον μ εστειλες...
    απροετοίμαστη με πέτυχες..
    βεβαίως βεβαίως!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή


dark.gif

 Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
 Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο -

τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα








Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω


θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.




7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.

Aφού εγώ νιώθω πως είσαι εδώ, πρέπει κι εσύ να μη νιώθεις ότι λείπω. ...
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη

Tα τραγούδια δεν είναι άνθρωποι, αλλά θεία πλάσματα.
Αγαπήστε με τους λες και σ' αγαπάνε.