Μίκρυναν τα όνειρά μου...
Περιορίστηκαν σε ένα...
Εσένα...

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Μ' αρέσει άμα σωπαίνεις




Μ' αρέσει άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία




κι ενώ μεν απ' τα πέρατα με ακούς,




η φωνή μου εμένα δε σε φτάνει.




Μου φαίνεται ακόμα ότι τα μάτια μου σε σκεπάζουν πετώντας




κι ότι ένα φιλί, μου φαίνεται,




στα χείλη σου τη σφραγίδα του βάνει.









Κι όπως τα πράγματα όλα ποτισμένα είναι από την ψυχή μου,




έτσι αναδύεσαι κι εσύ μες απ' τα πράγματα,




ποτισμένη απ' τη δική μου ψυχή.




Του ονείρου πεταλούδα, της ψυχής μου εσύ της μοιάζεις έτσι,




σαν όπως μοιάζεις και στη λέξη μελαγχολία, καθώς ηχεί.









Μ' αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν ξενιτιά.




Κι άμα κλαις μου αρέσεις,




απ' την κούνια σου πεταλούδα μικρή μου εσύ.




Κι ενώ μεν απ' τα πέρατα με ακούς,




η φωνή μου εμένα δεν μπορεί να σ' αγγίξει:




Άσε με τώρα να βυθιστώ κι εγώ σωπαίνοντας




μες στη δική σου σιωπή.









Άσε με τώρα να σου μιλήσω κι εγώ με τη σιωπή




τη δικιά σου




που είναι απέριττη σα δαχτυλίδι αρραβώνων




και που λάμπει σαν αστραπή.




Είσαι όμοια η νύχτα, αγάπη μου,




η νύχτα που κατηφορίζει έναστρη.




Απόμακρη και τόση δα κι απ' αστέρια φτιαγμένη




είναι η δικιά σου σιωπή.









Μ' αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία.




Μακρινή κι απαρηγόρητη, σα να σε σκέπασε χώμα.




Μια λέξη μόνο αν πεις, ένα χαμόγελο - μου αρκεί




για να πανηγυρίσω που είσαι εδώ κοντά μου ακόμα.



FILI GIA SENA.jpg




13 σχόλια:

  1. η σιωπή όποιος μπορεί και την ακούει έχει μεγάλο κέρδος
    να είσαι καλά

    καλη σου νύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αστέρευτα τα λόγια σου και πλημμυρισμένα συναίσθημα,
    η σιωπή πόσα έντονα χτυποκάρδια σου προσφέρει και πόσα μυστικά σκορπίζει στην καρδιά!!

    γλυκο ξημέρωμα Βούλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ποασ δικιο εχεις!!!!Καληνυχτα Γιαννη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Πάμπλο Νερούδα πάντα ηταν μια απο τις αδυναμίες μου...σήμερα που οι σκέψεις βυθίστηκαν στην σιωπή...μόνο αυτο μου ηρθε στο μυαλό και ειναι απο τα αγαπημένα μου!Καληνύχτα γλυκιά μου Αναστασία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μακάρι να μπορουσαν να σωπάσουν
    Θα ταν καλύτερα τα πράγματα
    Και οι σχεσεις και ολα...

    Καλημερα Βούλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μακάρι να μπορούσαν όλοι να σταματήσουν να μιλάνε...Να μην ακούγονται ούτε ψευτιές, ούτε καφρίλες, ούτε τίποτα...Μόνο η απόλυτη σιωπή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σσσσσσσσςςςςςςςςςςς!!!
    Ακουω τη φωνή σου...
    Γροικάω τη σιωπή σου και πιάνω το φιλί...
    Θέλω κι άλλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. αχ οταν σωπαινεις...
    ποσα λενε οι σιωπες σου...

    οι ιδιες σιωπες που μισησα και αγαπησα με κεντρικο ηρωα παντα εσενα...

    βουλιτσα μου πανεμορφη η επιλογη σου!!!

    τα νεραιδενια μου φιλια και την αγαπη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. σιωπές που φωνάζουν...

    ...σιωπές που ξαγρυπνούν...

    :)

    καληνύχτα...

    φιλιά βρόχινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η σιωπή είναι πολύ καλή φίλη
    της μοναξιάς!!!!!!!!!
    Καλό απόγευμα Βούλα μου......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η σιωπή είναι χρυσός!!Σταθερή αξία αρκεί να ξέρεις να την χρησιμοποιείς σωστά όταν πρέπει!!!Βούλα μου!!φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος9/9/10 1:00 π.μ.

    καληνυχτα σιωπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή


dark.gif

 Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
 Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο -

τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα








Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω


θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.




7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.

Aφού εγώ νιώθω πως είσαι εδώ, πρέπει κι εσύ να μη νιώθεις ότι λείπω. ...
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη

Tα τραγούδια δεν είναι άνθρωποι, αλλά θεία πλάσματα.
Αγαπήστε με τους λες και σ' αγαπάνε.