Μίκρυναν τα όνειρά μου...
Περιορίστηκαν σε ένα...
Εσένα...

Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

ναυάγιο στην κινούμενη άμμο σου ...

RedPlanetBG_0001.jpg
Ανοιχτό πορφυρό και καρδιοχτύπι...προσάναμμα του χρόνου μου η Ζωή ...
Προκαλεί τα δάχτυλά μου ...Διεγείρει τις αισθήσεις μου ...
Σε παροξυσμούς και οράματα ...
Η συμφωνία της Δικό σου Άγγιγμα...στο Χρώμα του Αίματος ...Fotiav.gif
Χλωμά δάχτυλα βυθίζω σε βάζα χρωμάτων ...
Κόκκινο Κίτρινο Μπλε ...
Μελάνι στο αίμα ...τα Ίχνη σου Σφραγίδες μου ...
Ώρα ...
Τώρα...
Κι ας στάζει το χρώμα ...
Στο σκοτάδι ... Να νιώσω ...ζωντανή ...;
Αδρεναλίνη και αίμα ...
Πάγος και γυαλί ...



Σπασμένα όνειρα κομμένες φλέβες ...
Αιχμηρές γωνίες .... Ψυχή διχασμένη να ψάχνει για κατανόηση....Fotiav.gif
Αδύνατο ...!!!
Παζλ με χαμένα κομμάτια ...
Έτσι εκρηκτικές είναι οι σκέψεις μου.
Κρατώ μια νάρκη Φορώ την γύμνια μου Καίω τον εαυτό μου ...
Φανταστικές διαδρομές μέσα από Ανύπαρκτους δρόμους ...
Διάσπαρτα όνειρα ...μεταξύ Εφιάλτη και Παραισθήσεων ...
Χάνω την τροχιά μου ...
Εξαφανίζομαι ...
Κλείνω σελίδες.
Στο σκοτάδι οι γραμμές ...
Μια μαύρη γραμμή και γω...στα Ορια του Τίποτα ...
Ήλιος και Φεγγάρι
Μέρα και νύχτα
Δύο πλευρές
Ίδιου νομίσματος.
Μια Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων...
Έχασα χρόνο ...
Το τρένο ...
Της σχολικές μέρες ....
Την αγάπη ...
Χαμογελώ στην πυκνή άβυσσο μου ...Σκοτώνω την Ώρα μου .
Αντιμετωπίζω τον Εαυτό μου ...
Σαν μαριονέτα ...μπαλαρίνα με ασαφείς συντεταγμένες ...
Γρήγορα...βιαστικά....σαν Μαύρο και Άσπρο που καταρρέει ...

Και να μη μπορώ να σταματήσω ...
ούτε για ένα Ηλιοβασίλεμα ...
ούτε για μια Αυγή ...
ούτε για ένα Όνειρο ...

Άλφα και Ωμέγα...
Υποθέσεις ...
Πέτρες στην Έρημο και μια Νέα Αρχή ...
Ζω ;...
Υπάρχω ;...
Έκλεισα τώρα με προσοχή το συρτάρι ...
Είμαι το Κλειδί και η Κλειδαριά ...
Ίλιγγος ...
Ανοησίες ...
Πικρά ...
Ταξίδι ...
Και η ηχώ των Ερωτήσεων μου ...
Ακολούθησε με ...
blaurosegmail.jpg
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.

13 σχόλια:

  1. Μισώ όσους μ'αγάπησαν,γιατί δεν άγγιξαν την καρδιά μου,απλά θυσίασαν το όνειρό μου στο βωμό της υποκρισίας.
    Σοφά λόγια, θα τα κρατήσω!!!
    Καλημέρα Βούλα μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κουράστηκες; - όχι όταν δυο μάτια σε κοιτάνε, όχι όταν ξέρεις ότι η ένταση της μουσικής, ο ήχος του ανεξήγητου θα σε αγγίξει πάλι...

    όλα έχουν δυο όψεις... μα εμείς επιλέγουμε αυτή που θα μας φέρει πιο κοντά στον δισταγμό, στην καταπολέμηση του τίποτα...

    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημερα Φουλη...
    Η φωτογραφία ειναι ενος φίλου και τα λόγια επάνω δικά του.
    Και τον ευχαριστώ που μου επιτρέπει να της δημοσιεύω..
    μ αρέσουν πολύ.
    Φιλιά και μια όμορφη μέρα μάτια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προφητη της καρδιας μου...
    κι ομως κουράστηκα να κυνηγάω χιμαιρες,
    και οπως ειπες...εμείς επιλέγουμε !
    Καλημέρα καρδούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στο σκοτάδι να νιώθεις ζωντανή..
    Και παντού να νιώθεις ζωντανή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Φανταστικές διαδρομές μέσα από ανύπαρκτους δρόμους, διάσπαρτα όνειρα μεταξύ εφιάλτη και παραισθήσεων"

    εξαιρετικές λέξεις για τον πόνο μια αγάπης που χάθηκε.

    πολύ όμορφα τα λόγια σου, όλοι τα αισθανόμαστε.

    καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. υπέροχες σκέψεις μωρό μου...

    γραμμένες έτσι όπως με κάνουν να τις νιώθω...

    φιλιά βρόχινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ....
    δεν εχω λογια...
    αληθεια

    σε φιλω με την αγαπη μου και μια αγκαλια ανοιχτη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος5/9/09 7:13 μ.μ.

    Μισώ όσους μ'αγάπησαν,γιατί δεν άγγιξαν την καρδιά μου,απλά θυσίασαν το όνειρό μου στο βωμό της υποκρισίας.
    Υπέροχα λόγια φιλενάδα,υπέροχα!!!!Πολλά φιλάκια,την καλησπέρα μου.ΠΟΠΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα και Καλή Κυριακή σε όλους εσάς που αγαπήσατε και τιμήσατε με την παρουσία σας και τα σχόλια η μη το μπλοκ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πέρασα έτσι μόνο για ένα "Γειά"...
    Σ' έχω συνηθίσει λίγο πιό συχνά και μου έλειψαν οι σκέψεις σου που διαβάζουν το μυαλό μου... :)
    Φιλάκια!!! Να είσαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μισώ όσους μ'αγάπησαν,γιατί δεν άγγιξαν την καρδιά μου,απλά θυσίασαν το όνειρό μου στο βωμό της υποκρισίας.

    η αντιφαση του ερωτα μισεις οσους σαγαπησαν γιατι τους αγαπησες και δεν σα γαπησαν πραγματικά

    η αγαπη δεν υποκρινετε
    ειτε ερωτική ειτε μη

    αν υποκριθηκαν
    ξεχνα τους δεν τα ξιζουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σκιές ανάμεσα στο πουθενά και το αντίο και εσύ ένας μοναχικός φάρος που αναβλύζει φως. Μια λάμψη καθάρια που τολμά να ερωτοτροπεί με το σκοτάδι μιας ύπαρξης απο καιρό χαμένης...

    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή


dark.gif

 Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
 Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο -

τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα








Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω


θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.




7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.

Aφού εγώ νιώθω πως είσαι εδώ, πρέπει κι εσύ να μη νιώθεις ότι λείπω. ...
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη

Tα τραγούδια δεν είναι άνθρωποι, αλλά θεία πλάσματα.
Αγαπήστε με τους λες και σ' αγαπάνε.