Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009
I WANT YOUR HELL FIRE ...non stop
Πως αρχίζει μια ιστορία;
Συνήθως από την αρχή.
Μερικές φορές, ωστόσο, είναι το τέλος μιας ιστορίας που κάνει μια άλλη αρχή.
Έτσι, υπάρχουν δύο κατηγορίες απο ιστορίες...
Αυτές που ξεκινούν από την αρχή και οι άλλες απ'το τέλος.
Έτσι,υπάρχουν δύο κατηγορίες αντρών...
Αυτοί που λένε την ιστορία τους και εκείνοι που δεν την έχουν πει.
Αλλά υπάρχει και μια τρίτη, σε αυτούς που δεν λένε την αλήθεια.
Προσπαθώ να συλλάβω τα συναισθήματα σου.. τα τυλιγμένα με τη σιωπή της νύχτας ..
Πες μου μόνο ....
Πως τα καταφερνεις και τα αστέρια δραπετεύουν από την παλάμη του χεριού σου; ..
Όμως αγάπη μου ακριβή..
Μην κλέβεις τα φτερά μου, μόνο και μόνο επειδή θέλεις ΕΣΥ να πετάξεις ....
Μη με ξυπνάς απ'τ'όνειρο ,μόνο και μόνο επειδή θέλεις ΕΣΥ να αισθάνεται ζωντανός ..
Μη πληγώνεις την την ψυχή μου, μόνο και μόνο επειδή θέλω ΕΓΩ να σε πιστεύω ...
Απλά κλείνω τα μάτια και γεύομαι
"το λίγο μέλι χαράς"που μου προσφέρεις
Ματώνει όμως η γεύση πάνω στα χείλη μου.
Απλά κλείνω τα μάτια γιατί μια εικόνα έφερε μπροστά μου ήχους,χρώματα, μυρωδιές,
Την αφή και τη γεύση ..
Απλά ...φορώντας ένα σύννεφο κάθε βράδυ και πυξίδα μου μια καταιγίδα.
Απλά..
Θέλοντας να κάψω αυτό το σώμα..
Για να ξαναγεννηθεί μέσα από το μυαλό σου
Ουρλιάζοντας τη χαρά να τον πόνο μου.
Τραγουδώντας την τρέλα μου και παρακαλώντας τα μάτια σου..
λαχανιάζοντας σε κάθε λέξη που δεν είπες ακόμη.
Θέλοντας να πεθάνω από επιθυμία να σ ' αναπνέω σαν τον αέρα μου...
Αν είναι να πάω στην κόλαση, ας είναι για μία πυρκαγιά.
Κοίτα.....!!
Ένα λευκό φύλλο μπροστά μου ....
Ζητάει να αγαπηθεί
Απο το όνομα σου
Γραμμένο πάνω σ 'αυτό...
Μα τώρα απλώς παίζεις με τη ζωή μου ...
Face to fake
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.
Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο -
τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα
Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω
θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.
7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης
Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη
πολύ αληθινά αυτά τα λόγια για να τους δώσει σημασία ο όποιος δήποτε οι άνθρωποι έχουν εθιστεί στο ψέμα και την υποκρισία τους αρέσει να ζουν έτσι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή σου νύχτα
Αυτό πιστεύω και γω Γιάννη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά δεν ξέρεις ποτέ...
ίσως...
ίσως!
Καληνύχτα!
...υπέροχες σκέψεις Βούλα μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήπονάει αυτή η διαολεμένη φωτιά της καρδιάς κι ωστόσο είναι τυχεροί αυτοί που την κατέχουν...και την αντέχουν
Φιλάκια:))
εγω έδωσα...τα ρέστα μου πια Φωτεινή μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό όμως το λέω σήμερα που εχω της μαύρες μου ,
αύριο ίσως να ξαναβρώ τα χαμένα μου!
Καλό μας βράδυ κορίτσι μου.
Ένα φιλί αφήνω για καληνύχτα απόψε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αύριο...θα είμαι πάλι εδώ...
και γω...για να σε περιμένω!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα ταξίδι μου!
Βολεύονται με μια εκδοχής της ιστορίας που τους κολακεύει, κιας είναι εν μέρει -ή και ολότελα-, ψεύτικη...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα Βούλα...
Ένα φιλί για να σε συντροεύει
ΑπάντησηΔιαγραφήστης μέρας τον κάματο...
Υπέροχα τα λές,,,υπέροχα και 'μείς
τ'ακούμε...
Αίθηση προκαλεί
η εγγραφή σου όλη...
Καλή σου μέρα
και σε όλη την παρέα....
Mhn to epitrepeis!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου, για ένα καλό 3ημερο του
15αύγουστου,θα λείπω για λίγες μέρες,και εύχομαι από τώρα......
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού..
apla na po ena geia kai ego...
ΑπάντησηΔιαγραφήargyris
Εδώ.Ξανά
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να περπατήσω τη φωτιά σου
Για να κατέβω ξυπόλητη στη πιο βαθιά σου κόλαση
Δε με νοιάζει κι αν καώ
Αρκεί που θα ΄μαι μαζί σου
Που θα αναπνέω την ανάσα σου
Που θα μεθάω απ΄το άρωμά σου
Που θα γεννιέμαι και θα πεθαίνω-ξανά και ξανά-
μέσα στο κορμί σου
Όλες μου τις βεβαιότητες χαλαλίζω
κι όλες μου τις ανασφάλειες στα πόδια σου ακουμπώ κι απόψε
Για μια νύχτα μαζί σου
Στην κόλαση του παραδείσου σου
Ή μήπως στην παραδεισένια κόλασή σου;
Δεν με ενδιαφέρει όπου κι αν βρεθώ
Αρκεί να ΄μαι μαζί σου
Κι ας ξέρω πως παίζεις με τη ζωή μου
Χάρισμά σου κι αυτή
Αρκεί να καίγομαι μαζί σου...
Καληνύχτα καρδιά μου
Πάντα έπαιζε με τη ζωή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκομη και τώρα που λείπει...
Καλό μας βράδυ εύχομαι και ενα ευχαριστώ για τα σχόλια σας!
ΑπάντησηΔιαγραφή