Μίκρυναν τα όνειρά μου...
Περιορίστηκαν σε ένα...
Εσένα...

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Και τώρα σκάσε ... ... αν μ ' αγαπάς.

149659-009875.gif

Σταμάτησε
Σταμάτα, μην κοιτάς κάτω ...εκει που με πέταξες
Χθες το βράδυ στους δρόμους του ύπνο μου ήρθες......
Μα λυπάμαι....  το σκοτάδι με φοβίζει...  ήρθε η ώρα να ανάψω το φως τώρα.
Γυρνάω τον Διακόπτη......

Σήμερα ξέρω ότι δεν υπάρχει θέση άδεια στην καρδιά σου

Σε Χειροκροτώ για  μια ακόμη φορά και φεύγω  .

wulla0.jpg
Και  ούρλιαζε τον θυμό του απόψε ο άνεμος... δεν υπάρχουν ποιήματα, μόνο γκρι τόνοι που μαράζωναν   εκεί έξω στον αέρα ...
ένας κόμπος στο λαιμό και  δεν διαλύεται η αίσθηση της ασάφειας
Έσπασα  ένα ποτήρι, μου γλίστρησε από το χέρι
Κόπηκα.... και ξαφνικά είδα σε αυτά τα   διάσπαρτα παντού  κομμάτια  
Εσένα  και  Μένα  ...
Πρόσεξα στο σκοτάδι τα λόγια σου, και αναρωτήθηκα
πως μπόρεσα να κάνω αυτό το άλμα στο σκοτάδι της ζωής
που γκρέμισε την πρόθεση μόνο και μόνο επειδή σε χρειαζόμουν ....
Και δεν  Ήσουν εκεί!
Δεν ήσουν εκεί, αλλά η σκέψη  επιπλέει στο όνομά σου.
Όταν  ήρθες  κοντά μου τα μάτια σου κοίταξαν την ψυχή μου .
Ένιωσα σαν να σε περίμενα  απο πάντα
Και σου έστειλα  ενα δώρο..
Ένα αστέρι του ουρανού που γράφει όλα τα ονόματα του κόσμου ,μαζί μ ' ένα κλειδί....
Για να το φυλάξεις προσεκτικά και να το χρησιμοποιήσεις με σεβασμό και αφοσίωση αυθόρμητη.
Να μην αισθάνεται άσχημα.

Ένα δώρο μου για σένα
Να το κρατάς στα χέρια σου όταν σκοτώνεις τις σκέψεις σου, όταν σκορπάς τα φιλιά σου ...
Αλλά  ξεχνάς οτι εδώ και πολύ καιρό εσύ το κάλεσες.

Δεν έχω πια αυταπάτες ..δεν μπορείς να αγαπήσεις πραγματικά...
Τινάζω τα χέρια  μου ... τι μου λείπει; Γιατί αδειάζω;
Έγινες θρόισμα από πυροβολισμό ...μια οικεία ανάμνηση....
ακούμπησα τα μάτια μου εκεί,..…
μέσα στα μάτια της ψυχής σου  και είδα σκοτάδι ..τσαλακωμένο μετάξι και βίαιοι στεναγμοί ...
γράμματα διάσπαρτα παντού, κλεμμένες εικόνες...
Ολα   από πρόθεση.

Κλέβω και γω κρυμμένα μυστικά και πίνω το δηλητήριο του λόγου σου
Και είναι η φωνή της λογικής που αντηχεί σαν βροντή γύρω μου...
μα εξακολουθώ να αισθάνομαι τα τραγούδια της κλήσης σου.

... Σκάσε λοιπόν....

Σταμάτησε να λεηλατείς την καρδιά μου. Δεν έχει νόημα.

Ο ουρανός σήμερα είναι ένας ψεύτης....
Κάλεσα το φεγγάρι ...ηχώ απο παραμορφωμένες απουσίες βασανίζουν το μυαλό μου.

Δεν μπορώ να σ ακούσω ...

Κοίταξα μέχρι τον ουρανό
Το φεγγάρι ήταν σχισμένο στην μέση
Διάβασα τα μάτια μου.jpg
Το  λήστεψαν...
Κι ας εχω φωνάξει το όνομα σου χίλιες και μια φορές...
Κι ας έχεις κλάψει για μένα χίλιες και μια νύχτες....
και ας εξακολουθείς να μου μιλάς ....άλλες  χίλιες.


Κατάλαβες τώρα; ...
Εντάξει, άστο ... Δεν έχει σημασία! ...
Ήμουν πολύ εύθραυστη , ευαίσθητη, πολύ ευάλωτη ...
Βλέπεις είναι η αγάπη που μετράει για μένα και δεν είναι ντροπή το ότι δεν σ'έχω ξεχάσει.
Δεν ξέρω καν πως να το κρύψω ...
Μου λείπεις ...

Έτσι.....εκεί,μπροστά στην εικόνα σου. ... Λύγισα ...
Κάποιες σκονισμένες ερωτήσεις στήνουν χορό στη σοφίτα της μνήμης μου και καταρρέω,
Με της αγάπες της ζωή μου, να χορεύουν ξυπόλητες μπροστά στα μάτια μου 
προσπαθώ να απεικονίσω ένα συναίσθημα..
Μα κατρακυλώ στην ανάγκη και μεγαλώνω την μοναξιά ...
Κάνει  κρύο.... Θέλω να τυλίξω με  κουβέρτες την σιωπής της ψυχής  μου ...

Θέλω να φύγω!

Αισθάνομαι  όλο  το βάρος  του κόσμου  στον ώμο μου ...
Έχω βαμμένο σε νύχτες  τα σύννεφα του ουρανού  μου  και κατι  μακρινό άρπαξε τη συνείδησή μου ...

Αναπνέω τον αέρα της μελαγχολίας ... και η βροχή  μουσκεύει της συλλαβές μου.. 

Ισως επειδή είμαι ένα κύμα της θάλασσας ... Ο άνεμος, η βροχή και ... μια αίσθηση μας ..
antio.jpg
Χαμόγελας ε;...ίσως δικαιολογημένα.
ΑΝΤΙΟ.

24 σχόλια:

  1. ΑΧ ΣΚΑΣΕ ΠΙΑ!!!!
    Περπάτησε στο δρόμο που αποφάσισες να πάρεις
    και μην κοιτάς πίσω όταν ακούς θόρυβο στη μεριά μου... Μη μου λές ζηλεύεις! Μη μου λές οτι δεν το διάλεξες... Μη μου λες οτι έπρεπε ν' αλλάξεις... Μη μου λες μ' αγαπάς!!
    Δε με νοιάζει σου λέω...
    Μην μπλέκεσαι πιά τώρα που αποφάσισα κι εγώ...
    ΣΚΑΣΕ! Αν...μ'αγαπάς!

    Αυτά έλεγα χθές τη νύχτα...
    Και σήμερα τα βρίσκω εδώ...
    Γιατί δε σκάει Βούλα μου;; Πιθανόν να μην αγαπάει τελικά...
    Φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αποφαση θελει....
    ας κάνουμε πως δεν ακούμε πια.....
    παντα βρίσκουμε καινούργιους δρόμους...
    που ισως ειναι και καλύτεροι..
    Μην ακούς...άκουσε με...
    Πες μονο...ΑΝΤΙΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ακολουθούμε δρόμους αδιέξοδους και προσπερνάμε δρόμους ανοιχτούς που μας περιμένουν να περπατηθούν από μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΟΛΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΣΟΥ.ΜΠΟΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΡΙΞΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΣ.ΑΠΟΦΑΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ.ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ.
    ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. b|a|s|n\i/a γλυκιε μου...
    ποσο δικιο εχεις...
    κάποτε κουράζεται ομως η ριμάδα η καρδιά και ζητά να ξαποστάσει...
    Έφτασα λοιπόν και γω σ αυτό το αδιέξοδο...
    Η Σιωπή μας έχει δίκιο...
    ολα τα όμορφα τελειώνουν κάποτε....
    Ευχαριστώ για την παρουσία σου κοντά μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πανο μου...
    εσυ τουλάχιστον ξέρεις τωρα το γιατί...
    Θα περάσει ομως κι αυτό...
    δεν εχει σημασία πόσα χτυπήματα μπορώ να δώσω...
    πόσα μπορώ ν αντέξω ειναι το ζητούμενο...
    οπως πολύ σωστά κάπου διάβασα...
    Φιλιά και τα λέμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ μου...
    μακάρι να είχα εστω και την μισή αισιοδοξία σου μικρέ μου...
    αλλά δύσκολο....
    Καλό σου βράδυ...
    και μη ξεχνάς να χαρίζεις πάντα χαμόγελα...
    είναι ευτυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Bράδια της ερημιάς και της απώλειας,
    βράδια που δεν γνωρίζεις καν τον εαυτό σου,
    βράδια υγρά,
    σκορπισμένα σε κομμάτια.
    Βράδια που σε ζητούσα απεγνωσμένα μέσα στην σιγή.
    Δεν ακούς τους παλμούς της ψυχής μου,
    σου φωνάζω,
    Κι αν υπήρξα τρελή για το αύριο τώρα κοιτάζω με τρόμο τον χρόνο να σε παίρνει μακριά μου.
    Δεν ακούς την ηχώ της ζωής μου....


    Μπορεί ν άλλαξα όνομα αλλά παρά μένω η ίδια :))
    Φιλι
    Αναστασία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξερω...και ειμαι εδω..κι ας σωπαινω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ''εκει μπροστα στην εικονα σου λυγησα....... μα κατρακυλω στην αναγκη και μεγαλωνω την μοναξια μου........ θελω να φυγω....''
    και γω θελω να φυγω, αλλα δεν μπορω. φευγω και γυριζω παλι πισω, συνεχως.
    ΄'' ισως επειδη ειμαι ενα κυμα της θαλασσας'' και γω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σταλαγματιά μου....

    Ποτέ αντιρρήσεις στα λόγια σου δεν έφερε
    Έστω κι αν κάποτε για χάρη σου υπέφερα
    Κι όταν το θέλησες να σβήσουμε όσα ζήσαμε
    Χωρίς μια λέξη δίχως δάκρυα χωρίσαμε

    Και τώρα πες μου
    Πόσες φορές μ΄είχες πικράνει αν μετάνιωσες
    Πόσα αισθήματα σου χάρισα αν τά νοιωσες
    Και τώρα πες μου
    Πως βρήκες μέσα σου κουράγιο και μ αρνήθηκες
    Τώρα που λείπω μια φορά αν με θυμήθηκες
    Και τώρα πες μου

    Τέλειωσαν όλα κι οι χαρές μας στάχτη γίνανε
    Και μη ρωτάς πόσοι καημοί για μένα μείνανε
    Κι αν δεν το ξέχασες κι οι δυο πόσο αγαπήσαμε
    Πες μου τι νιώθεις τώρα που όλα τα γκρεμίσαμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. taksidiarikopouli...
    Λύγισα....
    Και έτσι αυτό είναι το τέλος.
    Και αποφάσισα να μην παραμένω στην εκκρεμότητα....
    στην αμφιβολία για το πώς θα πάνε τα πράγματα.
    Γιατί ήξερα τι φοβόμουν να ακούσω.
    Ότι δεν υπήρχε τίποτα.
    Άφησα να περάσει η νύχτα και έκλεισα την πόρτα στην πραγματικότητα ...
    αυτή που πάντα ήταν μισάνοιχτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. και παρακάλεσα να σκάσει..

    μα δεν το έκανε..

    και συνεχίζει..

    να με στοιχειώνει ακόμα..

    κι ας το ζητήσαμε κι οι δυό..

    αλλά..

    ακόμα εδώ είμαστε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος1/11/09 1:57 π.μ.

    Καλημέρα γλυκιά μου κουμπαρούλα!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. αποφαση η εκρηξη οτι κιαν ειναι νεχει παθος
    τομπαθος κλεινει έρωτα
    τον αγαπάς
    αλλα αν ειναι για το καλό σου
    ξαναπεστου να σκάσει
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος6/11/09 6:37 μ.μ.

    δυναμισμος!!
    σε προτιμω ετσι...

    καλο σ/κ Βουλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλησπέρα Βούλα…
    Τι να πω....δεν υπάρχουν λόγια!!
    Απλά σε φαντάζομαι να δίνεις γροθιά στο μαχαίρι για να το σπάσεις...Τα καταφέρνεις αλλά ματώνεσαι κ πονάς!!
    Πολλοί θα θέλαμε να το κάνουμε αλλά δεν το τολμάμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Νικο μου..
    χαίρομαι μάτια μου που βρεθήκαμε επιτέλους.
    Καλώς ήρθες λοιπόν....
    Και ναι το ζήτημα είναι να τολμάμε κι ας χάνουμε....
    Μη μου χαθείς ξανά:)ok???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Νικο!!!!:)
    Καλως ηρθες ματια μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δημήτρης11/12/10 10:30 μ.μ.

    ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!Πόσο όμορφα λόγια...λόγια που με αντιπροσωπεύουν απόλυτα!!Pfff...και που με αντιπροσωπεύουν τί σημασία έχει...αν δεν υπάρχει άνθρωπος να του τα πώ...ΑΛΛΑ...Μερικές φορές η σιωπή είναι ο μόνος δρόμος.Υπάρχουν πράγματα να πεις αλλά δεν υπάρχουν άνθρωποι για να τ'ακούσουν ή αν υπάρχουν μπορεί να μην είναι έτοιμοι ή να μην θέλουν να τ'ακούσουν!!Τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μείνεις στη σιωπή...αυτή θα φροντίσει να ακουστούν όσα δεν είπες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!Πόσο όμορφα λόγια...λόγια που με αντιπροσωπεύουν απόλυτα!!Pfff...και που με αντιπροσωπεύουν τί σημασία έχει...αν δεν υπάρχει άνθρωπος να του τα πώ...ΑΛΛΑ...Μερικές φορές η σιωπή είναι ο μόνος δρόμος.Υπάρχουν πράγματα να πεις αλλά δεν υπάρχουν άνθρωποι για να τ'ακούσουν ή αν υπάρχουν μπορεί να μην είναι έτοιμοι ή να μην θέλουν να τ'ακούσουν!!Τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μείνεις στη σιωπή...αυτή θα φροντίσει να ακουστούν όσα δεν είπες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή


dark.gif

 Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
 Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο -

τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα








Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω


θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.




7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.

Aφού εγώ νιώθω πως είσαι εδώ, πρέπει κι εσύ να μη νιώθεις ότι λείπω. ...
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης

Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη

Tα τραγούδια δεν είναι άνθρωποι, αλλά θεία πλάσματα.
Αγαπήστε με τους λες και σ' αγαπάνε.