Δεν είναι συμπόνοια μήτε καλοσύνη.
Στη συμπόνοια είναι δύο, αυτός που πονά κι αυτός που συμπονάει.
Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται
Μα στην αγάπη είναι ένα.
Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα .Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ και εσύ αφανίζονται.
Αγαπώ θα πει χανομαι...
(Ν. Καζαντζάκης)
Και γω δεν αντέχω άλλο την απουσία σου απ’τη ζωή μου..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Χ α ν ο μ α ι ...
Πολύ σωστός ο Καζαντζάκης και σωστή και συ που μας θυμίζεις τα λόγια του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη χαθείς, όχι πριν χαθούν όλα τα άλλα...
καλησπέρα !
Πέρασα για μια καλησπέρα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια!!!