Γλιστράει πάνω από τις χειροπέδες της Ψυχής.Θανάσιμες Επιπτώσεις ..
Σημειώσεις...
Μνήμες και Παρόν ...
Κι εγώ βρίσκομαι ακόμα εδώ..........σ' αυτή την νύχτα χωρίς φεγγάρι,ενώ το κάπνισμα ενός τσιγάρου στο μπαλκόνι φαίνεται να έχει γίνει ο τόπος όπου οι πιο παράξενες σκέψεις μου συναντιούνται..
Συνωστισμός στο μυαλό μου.
Το σκοτάδι που απλώνεται πλοκάμια του σιγά-σιγά με τυλίγει...
σέρνεται μέσα μου και ανατριχιάζω...
Αίσθημα τσουχτερού κρύου..
Στην επόμενη ρωγμή καταρρέω... διαλύομαι ...γίνομαι σκόνη ...
Ένα σπασμένος άνθρωπος στην καρδιά και την ψυχή...
και το πάθος του μαρτυρίου με καίει ζωντανή.
Παράξενο συναίσθημα διαπερνά Σώμα ...το μυαλό μου ...
Με γεμίζει... Με καταστρέφει....Mε Κατασπαράζει..
Χωρίς χρόνο και χώρο ...Κάθε πληγή έχει ένα όνομα...
μια θέση.....μια φορά.
Όλες οι πληγές μου Είναι δικές μου.
Όλες οι πληγές μου ..Είμαι εγω.
Δεν μπορώ να πεθάνω....
όχι και πάλι.
Τα όρια εκλιπαρούν το έλεος.
Δεν μπορώ να βρω λέξεις.... καταναλώθηκαν μέσα στην κατάχρηση.
Κοίτα με. Είμαι ο εαυτός μου με την πιο όμορφη μάσκα του.
Ο ιδιος πόνος...οι ίδιες επιθυμίες... Το ίδιο κενό.
Μύρισες την αναπνοή της μελαγχολίας......;
- Αναγκαστική λες ; -
Κρύβω περισσότερη μέσα μου.
Μετά από τόσο καιρό κοιτάζω στον καθρέφτηΒλέπω ένα σχήμα.....μια άγνωστη.... ένα σώμα που δεν είναι δικό μου ...
Δεν μπορεί λεω...
Βλέπω σε αυτό το καθρέφτη θλίψη, μοναξιά και φόβο που έρχεται πάνω μου
Τρέμω..
Όχι, αλήθεια...όχι.... πολύ καιρό πριν δεν ήμουν έτσι...
Όχι, δεν το δέχομαι..
Θέλω να με πάρω μακριά.....σε μια απόδραση που κανείς δεν μπορεί να με δει
Θέλω να είμαι μόνη,
μόνη με τις σκέψεις μου,
μόνη να με κατανοήσω,
μόνη με τη θλίψη μου.
Δεν θέλω να μείνω εδώ πια...
Δεν με αποδέχομαι ... Δεν με δέχομαι.
Αφήνω τα πάντα ...
Ναι... η μελαγχολία ξέρει την μυρωδιά μου.
Προστάτεψε με.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου