μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ'τα χείλη σου
Μην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.
Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο -
τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα
Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω
θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.
7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης
Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη
Tα τραγούδια δεν είναι άνθρωποι, αλλά θεία πλάσματα.
Αγαπήστε με τους λες και σ' αγαπάνε.
Καλημέρα και καλή βδομάδα, η τελευταία του έτους...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τα βράδια έριχνα όλες μου τις σκέψεις απ' το παράθυρο μήπως και βρουν το δρόμο οι χαμένοι ταξιδιώτες"
από τον Τάσο
Καλή Χρονιά
Βροχή και σήμερα και ούτε ένα γράμμα σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε ένα μήνυμα στον γκρίζο ουρανό….
Λατρεύω αυτά τα κομμάτια,
Σε φιλώ γλυκά!!
Το είπαμε κι αυτό χθες το βράδυ. Είπαμε και το είσαι ένα περιστέρι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο.. Πολύ όμορφο..
Καλημέρα.
Επιστροφή και καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ
Δοκίμασα στο ΜΣΝ και δεν τα κατάφερα.Κάτι συμβαίνει ή δεν έχω τη σωστή διεύθυνση.
οδοιπόρε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή βδομάδα λοιπον και ευτυχώς η τελευταία...ας επλιζουμε για κατι καλύτερο...
Τάσος....
Αγαπημένο όνομα για μένα
και γω Αναστασια μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε εκφραζουν απολυτα.
Καλημερα.
jacki μου..τα περιστέρια ειναι άσπρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι το άσπρο δεν ειναι πια το χρώμα μου...
Μονο η ψυχή είναι που θέλει να πετάξει η ριμάδα..
αλλά...
Καλημέρα θλιμμένο πλασματακι..
jeminis η επιστροφή σου μόνο χαρά μου δίνει και το ξέρεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου απάντησα...
μια προσπάθεια ακόμη την αξίζω ε;
Καλημέρα...
na doyme tha me thimitheis ? xronia soy kala kai ygeia
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://aerologos.pblogs.gr/
Το μπλουζ….
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μάτια σου ουρανός
Η καρδιά μου ένα περίεργο
Φως θόλο σαν μια μπαλάντα
Που γράφτηκε σε μια μέρα
Που η σκοτεινιά έψαχνε για φως
Μέσα στο σκοτάδι είναι το φως
Που εκπέμπει ένας φάρος
Που αναβοσβήνει σαν την καρδιά
Που πονά και ωμός εκπέμπει
Ένα δικό σου φως μαγικό
Ερωτικό εξωτικό σαν την δικιά
Σου μάτια που εκπέμπει ένα περίεργο
Ξεχωριστώ μαγικό …………φως
Σαν το φάρο της καρδιάς μου
Τον μαγικό το ξεχωριστώ
Και ωμός κάπου θα υπάρχεις
Μέσα στο σκοτάδι ……..
Κάπου εκεί Λάμπη το δικό σου …?
Μοναδικό ξεχωριστώ φως
………..!
Υ.Γ
Υποκλίνεται ένας αγράμματος
29/12/2008 8:18 μμ
Χρονια πολλα ΦΩΤΗ..και φυσικά σε θυμάμαι ,ακόμη να ξεπεράσω το σοκ με την κάμερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήυποκλίνομαι και γω στο δικό σου φως Νικο..
ΑπάντησηΔιαγραφή