μάτια παλάτια μου..

Χαμόγελο στα χείλη, παραπάτημα. Ρίγη μου.
Σε αυτή τη νύχτα αυτά τα λόγια, και εσύ σφραγίδα στο δέρμα μου
Κι ο ουρανό μας.
Ηθοποιοί γίναμε... σύρματα πλεγμένα στον αέρα οι ανάσες μας.
Και τα μάτια μας....ένα !
Ενώ στα βλέφαρα,σταγόνες γίνεσαι στην θάλασσα μου.
Αστέρια,τα μάτια σου..ανάκληση στα δάκρυα μου.
Και εγώ, σε όλες αυτές τις στιγμές,για κάθε διαδρομή να σκιρτώ..
για κάθε σιωπή που το δέρμα μουσκεύουν σταγόνες από φιλιά και περιμένω.
Και στο λαιμό τα ρίγη των αναστεναγμών.
Στα χέρια μου ο τρόμος..
Και εσύ, Άμμος.. Άνεμος...Αόρατο σχοινί .
Εγώ τρέμω....
τα χείλη μου...
τα δάχτυλά σου...
συμμετέχω ....
Βελούδο και το τριαντάφυλλο....
Και μια υπόσχεση.
Σε αυτό το ηλιοβασίλεμα,το γεμάτο από σάρκινες φωτιές,
σε ποια γλώσσα να σου πω για τον τρελό πόθο;
Για αυτά τα μάτια από περιγράμματα πεινασμένα....
Και η φωνή των ματιών σου ,σχέδια σύννεφα..αστέρια στο γυμνό δέρμα ν'αφήνει;
Λέξεις υγρές και κομμάτια από μπλε ουρανό;
Ενώ τα μάτια σου να πνίγονται στα δικά μου;
Δακτυλικά αποτυπώματα αφήνω στης ψυχής μου την γύμνια..
Για το σώμα σου..
Για τις πυρκαγιές σου.
Εσύ,
ο μπλε ουρανός.
Εσύ,
το σύννεφο που έχει χαθεί.
Εσύ,
με το όνομά μου στα χείλια σου.
Εσυ,
με το χρώμα του έρωτα που δεν είναι πάντα κόκκινο...
Εσυ,
Και πώς να κερδίσει μια ψυχή της φωτιές σου;