Κάποτε ήμασταν τόσο κοντά ο ένας στον άλλο μέσα στη ζωή που τίποτα δε φαινόταν να εμποδίζει τη φιλία και την αδερφοσύνη μας..
και μόνο ένα γεφυράκι υπήρχε ανάμεσα μας.
Ακριβώς τη στιγμή που πήγαινες να ανέβεις σε αυτό σε ρώτησα:
«Θέλεις να περάσεις το γεφυράκι για να με συναντήσεις;» - και τότε έπαψες πια να το θέλεις•
κι όταν σε παρακάλεσα ξανά έμεινες σιωπηλός.
Από τότε βουνά κι ορμητικοί ποταμοί κι ό,τι άλλο χωρίζει κι αποξενώνει μπήκαν ανάμεσά μας•
κι ακόμα κι όταν το θέλαμε, δεν ήταν μπορετό να συναντηθούμε!
Μα όταν θυμάσαι τώρα εκείνο το μικρό γεφυράκι δεν έχεις πια λόγια -
μόνο λυγμούς και απορία.
Friedrich Wilhelm Nietzsche
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου