Και ύστερα ένιωσα πώς η μέρα χωρίζεται στο ''μαζί σου'' και στο ''χωρίς σου'
Κι ας μη θέλω να παίξω στο παιχνίδι σου...έφτιαξα δικό μου!
Χάθηκα μέσα στο χρόνο και έχασα τη συνείδηση μου..
Δε ξέρω καν αν θέλω εμένα μέσα μου ...
Ξόδεψα όσα λόγια είχα σε άδειους τοίχους.
Φώναξα τόσο ώσπου να μη θυμάμαι πια το λόγο της κραυγής μου.
Γιαυτο κοίτα με στα μάτια όταν σου μιλώ... και μην ακούς τις λέξεις...
Είναι ψίθυροι σε φωνές και κραυγές!
Κανείς δεν γυρίζει να κοιτάξει στα μάτια τον εαυτό του, τον ακούει μόνο πίσω του!!
Λένε το κόκκινο είναι το χρώμα του πάθους.... του έρωτα...
Μα εγώ ακόμη και τον πόνο με κόκκινο τον έχω ντύσει!
Τώρα πια είναι αργά,για σένα...για μένα..
Στη φλόγα, γυρνάω την πλάτη και φεύγω!!
Ανοίγω την πόρτα της ψυχής και του μυαλού μου...
μικρές σταγόνες θλίψης στα ματια.
Δεν θελω να με δεις να κλαίω!
Οι άνθρωποι χωρίζουν γιατί καμιά φορά το να μένουν μαζί είναι καταστροφικό.
Έσκυψα το κεφάλι!
Είναι αργά να γνωρίσω ξανά τον εαυτό μου...
αλλά θα σκοντάφτω και θα με σηκώνω ξανά και ξανά!
Προσπαθώ να σκεφτώ τη ζωή δίχως εσένα.... χωρίς εσένα...
και δυο σκιές περνάνε από μπροστά μου...
Η μια κυνηγάει την άλλη με μίσος...
κι οι τοίχοι φοβούνται!
Γονάτισε και η καρδιά μου ..
Εφυγες!!
Αλήθεια!!πόσα ψέμματα μπορεί να σου πει μια υπόσχεση;
Και συ τα διάλυσες, τα ρήμαξες ολα , και εγώ σ'ευχαριστώ ακόμα και γιαυτό!.
Ήταν πια η ώρα εκείνη που έπρεπε να γίνουν όλα κομμάτια.
Ρημάδια και συντρίμμια.
Καμιά φορά, πάνω από τα συντρίμμια νιώθεις τη μεγαλύτερη γαλήνη...
Ο έρωτας είναι μια φωτιά που παγώνει την καρδιά..
κι αν κάπου τσάκισα μέσα μου, ήξερα πως ήταν απλά το τίμημα της επιλογής μου.
Να μπαίνω σε τραίνα....
Κάθε φορά σε άλλο.
Κάθε φορά σε άλλο.
πολλά ταξίδια, πολλές εικόνες!
Ισως τα όριά σου να είναι διαφορετικά από τα δικά μου...
Εγώ νιώθω ελεύθερη!! Δε ξέρω αν είμαι!! Νιώθω όμως.
Εγω θυμάμαι!
Θέλω να θυμάμαι...
Αφού δεν μπορώ να ξεχάσω τίποτα, προτιμώ να τα θυμάμαι όλα...
Το μόνο που έμαθα όμως ηταν ν'ανοίγω την πόρτα και να φεύγω χαμογελώντας δακρυσμένα.
Γιατί έτσι έμαθα...να τρέχω!
θα θυμαμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήπαντα θα θυμαμαι...
θελω να κρατησω ζωντανο οτι απο χρονια εχει πεθανει για να μυριζω το αρωμα του...
και αν η ψυχη μου βιαστηκε απο την ωρα εκεινη του αποχωρισμου εμαθα να ζω με αυτο και να ονειρευομαι μια αγκαλια στο μελλον δικη σου να γιατρεψει τις πληγες...
νεραιδενια φιλια!
Δεν προλάβαινω να σωθώ! Γιατί νομίζω πως έγινα στάχτη πριν καιρό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα απο ψέμματα και αλήθειες!
Δεν θελω να ζήσω άλλη μια καταστροφή μακρια σου..ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ!
Καληνύχτα μικρή νεράιδα..
με συγκινεις
ΑπάντησηΔιαγραφή