Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ....
Και συ στέκεσαι ακόμα εκεί και κοιτάς πως η Ζωή σε προσπερνάει.
Βλέπεις τους ανθρώπους
Βλέπεις που σε κοιτάνε και προσπαθείς να τους αντιγράφεις .
Ακούς που σου μιλάνε και σε ρωτάνε ....τα ψίχουλα της ζωής τους σου ρίχνουν
και συ!!!!????
τι θα ήσουν εσύ χωρίς αυτούς;
Επαναστατείς...
Δραπετεύεις...νομίζεις...
Γιατί στέκεσαι όμως ακόμη εκεί????.
Θέλεις να μιλήσεις μαζί τους?
θέλεις να απαντήσεις..να πεις τις αλήθειες σου..?
Εσύ που δεν τόλμησε ποτέ σου αυτές τις σκέψεις σου να ουρλιάξεις!?
Μείνεις σιωπηλός μέσα στην πολυλογία σου!
Παγιδευμένος στο κόσμο σου από φόβο???????????????? ...εγωισμό???????????????????????????????
Αγαπημένο πλασματακι μου...
Πήγα χθες και αγόρασα ένα νέο σακίδιο, το άλλο ήταν ήδη αρκετά παλιό...
φθαρμένο, για πέταμα βρε παιδί...
Θα το γεμίσω μ όλα τα προσωπικά μου είδη..
χώρος αρκετός ....
θα τον ρίξω στην πλάτη και.......
Έφυγα ...
Πάντα ελεύθερη ήμουν μέσα από την φυλακή μου!
Μια καινούργια αρχή είναι μπροστά μου...
Επιτέλους μακριά από σένα....χωρίς εσένα!
Εμένα η ζωή δεν θα με προσπεράσει!!
Σήμερα Ανυπομονώ για το μέλλον ...
αβέβαιο είναι ....
αλλά τώρα μου φαίνεται πιο φωτεινό από ποτέ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μην μιλάς για αγάπες που πεθάναν.
Μην ζητάς έρωτες που έχουν ήδη σβήσει.
Μην αναζητάς πάθη που,ίσως,ποτέ δεν υπήρξαν.
Μην με ψάχνεις.
Με σκότωσες εκείνη την νυχτιά, που το φεγγάρι έκλαιγε στο πλάι μου και ο ουρανός, μαυροφορεμένος, με έθαβε με όσα αστέρια είχαν απομείνει.
Δεν θυμάσαι?
Εκεί ήσουν...με δυο ρόδα στο ένα χέρι, σάπια.. ..από ψέματα και υποσχέσεις της στιγμής.
Στο άλλο χέρι κρατούσες ένα μαχαίρι. Δεν θυμάσαι?
Με αυτό το μαχαίρι κομμάτιασες τα όνειρα μου..
Δεν θυμάσαι?
Ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια, σκορπισμένα στο χαλί εκείνο, που μου έπιανες το χέρι μου έλεγες πως θα ταξιδεύουμε μαζί στον ουρανό και στον χρόνο.
Κάποια τα μάζεψα σιγά-σιγά και κάπου στην διαδρομή, αναστήθηκα..
Μην με ψάχνεις.
Έφυγα.
ΦΑΝΗ Π.
Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο -
τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα
Σ' αγαπώ μα δε χωράει πουθενά να σου το γράψω
θα στο πω κι ύστερα άλλο να μιλώ θα πάψω.
7 Μαΐου 2007 .Πηγή Καφετζοπούλου.
Φεγγάρια είμαστε...
κομμένα στα δυο
Γεννάμε θολό φως... παγωμένες ψυχές κουβαλάμε
Ο χρόνος σταμάτησε σε μια λάθος λέξη...
Τα φιλιά δεν αφήνουν πια σημάδια
Η μοναξιά ξεκίνησε το ταξίδι της
στα γκρίζα μονοπάτια που της φτιάξαμε...
Κι εσύ ακόμα σιγοψιθυρίζεις κάποιους στίχους
που δεν έγραψα για σένα...
Χρήστος Καριώτης.
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου.
Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου.
Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου!
Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σε αγαπώ πάντα.
Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα'ρχεται προς εσένα...
κι εγώ, κάθε βράδυ θα το ακολουθώ...
Θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Ό. Αβρααμίδης
Κάποια ερωτεύτηκε τον κηπουρό των άστρων και δεν μπορεί να ζήσει πια χωρίς αυτόν.
Μαζί του όμως να σμίξει δεν είναι δυνατόν.
Τεράστια η απόσταση που τους χωρίζει.
Η μοίρα της ορίζει να μην τον δει ποτέ.
Στη γη ξαπλώνει, παραδίνεται ανάσκελα στη γύρη των ουράνιων λουλουδιών
και
άγρια χαράματα, χαράζει στο χαρτί τούτο το μήνυμα:
Γύρνα ξανά σε μένα, νύχτα μου, τυφλός θα μείνω δίχως το σκοτάδι σου.
Αργύρη Χιόνη
Εσύ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔραπέτης ή φυγάς;
Εσύ!!
Ένα τεράστιο σύννεφο ...
Πάλι από την αρχή ... λοιπόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξεκίνημα, όλα είναι δρόμος, όλα είναι εμπειρίες... και θα αλλάξεις πολλές φορές σακίδιο και σανδάλια...
Καλές Γιορτές με νέα βήματα στο δρόμο σου. Είθε να έχεις μπροστά σου αυτά που πραγματικά σου αξίζουν.
Την καλημέρα μου
Εσυ το τιποτα...Εσυ τα παντα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω ενα..Ελευθερη!!!!
Καλημερα Αναστασια μου!!!
Οδοιπόρε καλημέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήοπως λεμε...
η ελπίδα πεθαίνει τελευταια....
Μακάρι!
Καλές Γιορτές εύχομαι και για σένα....
Μα ναι..Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί σε πέτυχε το Υ.Γ. μου.. Πόσο θα ήθελα να το πω κι εγώ.. Πόσο πολύ θα ήθελα να το πω κι εγώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα Ανυπομονώ για το μέλλον ...
αβέβαιο είναι ....
αλλά τώρα μου φαίνεται πιο φωτεινό από ποτέ.
Καλο μεσημέρι κοριτσάκι μου γλυκό.
Θα συμφωνήσω με το πρώτο σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ!!!που ήσουν σ'ένα σύνεφο καβάλα!!!!
Τι έπαθες;
Γιατί και πάλι απ΄την αρχή;;;
Να στείλουμε το φτερωτό το άλογο,,,τον πήγασο,,,για να σε συντροφεύσει.
Εν πάσει περιπτώσει,,,,
εμείς θα είμαστε εκεί.
ΠΟΤΕ.................!
ΑπάντησηΔιαγραφήφυγή, και να τρέχω μακριά...
ΑπάντησηΔιαγραφήστην αλήθεια και στο ψέμα...
στο πάντα και στο τίποτα...
στο ναι, στο όχι...
ελεύθερος και φυγάς...
καλησπέρα
Βούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα με όλη μου την αγάπη
Φιλάκια ...
"...αγόρασα ένα νέο σακίδιο, το άλλο ήταν ήδη αρκετά παλιό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το γεμίσω μ όλα τα προσωπικά μου είδη..
θα τον ρίξω στην πλάτη και.......
Έφυγα ...
Πάντα ελεύθερη ήμουν μέσα από την φυλακή μου!
Μια καινούργια αρχή είναι μπροστά μου..."
Βούλα μου, πόσο πολύ μιλάς στην ψυχή μου...αυτή είναι η αγαπημένη μου all time φαντασίωση...
λοιπόν νομίζω πως χρειάζομαι κι εγώ ένα καινούργιο σακίδιο...χα,χα...
Γλυκιά μου, να έχεις υπέροχα Χριστούγεννα:))
Αχ jacki μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήμακάρι να πίστευα αυτό που έγραψα!Το Υ.Γ νομίζω είναι πιο κατάλληλο!Καληνύχτα..
Εσείς!!!!!Προς τι ο πληθυντικός jeminis?Ραντεβού λοιπόν στα σύννεφα..Έρχομαι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυκε!!!Τι ρωτάς; πότε η ποτέ;
ΑπάντησηΔιαγραφήστην αλήθεια και στο ψέμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήστο πάντα και στο τίποτα...
στο ναι, στο όχι...
Τα πάντα εσύ...Ελευθερία μακριά σου όμως δεν έχει νόημα!!Άγγιξε με...υπάρχω!
Μαρία Έλενα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα κοριτσάκι μου,με χαρά και ευτυχία με όσους αγαπάς!!
κουμπάρααααααααααααααααααααα!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να σε δω σήμερα μσν να σου ευχηθώ.....
magdalini μου Καλά Χριστούγεννα ομορφιά μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκουμπάρα..το μήνυμα ελήφθη..οβερ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή