Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή.

Κάθε φορά που χάνομαι,μην ψάχνεις να με βρεις στις αγορές
Δεν έχω πιάσει κουβέντα με τους εμπόρους των μπαχαρικών
Μην ψάχνεις στα ερημικά μονοπάτια
Ούτε στις ακροποταμιές με τα νούφαρα
Μην ψάχνεις να με βρεις στα σκοτεινά καταφύγια
Ούτε στα στέκια των πουλιών,που ξέρεις πως συχνάζω
Μην ψάχνεις να με βρεις στους λόφους με τα ασφοδέλια επειδή σου είπα κάποτε πως μ αρέσει να γητεύω το δηλητήριο των φιδιών
Μην ψάχνεις να με βρεις στις άκρες των γκρεμών που συνηθίζω να περιφέρομαι
Ούτε στα κιόσκια της απόγνωσης
Ούτε στ 'απομεσήμερα του ονείρου μου.
Ούτε στα δειλινά του έρωτα μου.
Πάντως, σου λέω,μην ανησυχείς
Περνάω καλά
Είμαι κρυμμένη σ ένα όστρακο στο βάθος του ωκεανού
Εκεί μαθαίνω τα τραγούδια των κοραλλιών.
Περίμενέ με.
Θα ' ρθω να στα φέρω
Α.Παπαδάκη.

Είμαι ένα κόκκινο φύλλο σ' ένα ορμητικό ποτάμι .
Αν κυνηγάς τις χίμαιρες , πέσε μέσα να με πιάσεις .
Αν δεν το κάμεις , αν δειλιάσεις , δεν είσαι για μένα .
Φύγε . Δε σε συνάντησα ποτέ . "